“คุณกลับไปเสียเถอะ แล้วอย่าทำแบบนี้อีก ผมไม่ชอบ” กันต์ปลดมือของหญิงสาวออกจากตัว ก่อนจะหันหลังให้เธอ ปิ่นมุกปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนจะยิ้มเหยียด ในเมื่อเธอไม่ได้ คนอื่นก็อย่าหวังว่าจะได้ แค่มาเยี่ยมไม่คิดเลยว่าจะมีอะไรสนุกๆ ได้ทำ
..สะใจชะมัด!!!
เมื่อกี้กันต์ไม่เห็นแต่เธอเผอิญเห็น นังเด็กนั่นแอบตามมา ก็เลยเห็นช็อตเด็ดเข้าพอดี ทางด้านพิมพ์นาราวิ่งร้องไห้ออกมาจากจุดเกิดเหตุ ก่อนจะปาดน้ำตาทิ้ง เห็นคนสวนของคุณยายสตาร์ตรถ กำลังจะออกไปข้างนอก เธอเลยรีบเปิดประตูขึ้นไปนั่งข้างคนขับในทันที
“คุณพิมพ์จะไปไหนครับ” คนสวนถามอย่างตกใจ
“ลุงสมานจะไปส่งผักให้คุณยายใช่ไหมคะ”
“ใช่ครับ”
“พิมพ์ขอติดรถเข้าเมืองด้วยนะคะ”
“แต่เอ่อ...แล้วคุณกันต์ล่ะครับ”
“พิมพ์บอกคุณยายแล้วค่ะ จะไปซื้อของด้วย อยากไปเที่ยวด้วย ไปเถอะค่ะ”
“บอกคุณท่านแล้วเหรอครับ” สมานถามย้ำให้แน่ใจอีกครั้ง
“ค่ะ” พิมพ์นารารับคำอย่างไร้พิรุธ
“ครับ”
