"ปวดตัวมากเลย"
เสียงบ่นอย่างรำคาญใจของคนที่นอนอยู่ครางขึ้นเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังเข้ามาเกาะแกะวุ่นวายกับการนอนของตัวเอง จนในที่สุดเธอก็ต้องค่อยๆลืมตาขึ้นมอง พอเห็นว่าใครเป็นคนแกล้งก็ต้องเบิกตาขึ้นกว้าง พอเธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็เข้าใจขึ้นทันที เมื่อวานหลังจากที่มีอะไร ลุงเดฟก็อุ้มเธอมานอนในห้องแต่เพราะความเหนื่อยล้าเธอเลยจำไม่ว่าตอนไหน
"ลุงเดฟตื่นก่อนค่ะสายแล้ว"
"อืออ อะไรกันครับเด็กดีเมื่อคืนหนูดูดพลังลุงไปทั้งคืนให้ลุงนอนต่อหน่อยไม่ได้เหรอ" เดฟลืมตาตื่นก่อนจะพูดจาล้อเลียน
"หยุดเลยค่ะอย่ามาโทษพราวมันเป็นเพราะลุงเดฟนั่นแหละ แต่ว่าวันนี้ลุงเดฟต้องไปคุยงานนะคะลุกได้แล้วค่ะ"
"เฮ้อ~ ลุงอยากนอนกอดหนูต่ออีกสักหน่อยแต่ก็ได้ครับ แต่ว่าพราวต้องอาบน้ำกับลุงด้วยนะ"
"อาบน้ำ!! ไม่เอา ไม่อาบเด็ดขาด!"
"งั้นลุงก็ไม่ยอมลุก เอาสิหนูจะกล้าปล่อยลุงพลาดงานได้ไหม"
หลังจากทะเลาะเรื่องกันสักพัก
