“สักพักแล้วครับ”
“ก่อนหน้านี้มึงเล่นจริงเลยเหรอวะ กูนึกว่าเจอโจรจริง ๆ”
“เอาไว้ค่อยคุยกันนะครับ เดี๋ยวคุณกุลจะสงสัย” แล้วหมัดเข่าศอกก็บังเกิด เขาเองก็สู้ยิบตาอย่างสมจริงสมจัง แต่เจ็บน้อยกว่าตอนแรก
“แรก ๆ แม่ก็ให้วิชัยเล่นสมจริงไปก่อน ลูกจะได้สมจริงด้วย ถ้ารู้ก่อนเดี๋ยวลูกจะทำไม่เนียนไงจ๊ะ”
“เจ็บปากไปหมดเลย ดีนะครับที่นายแม่ไหวตัวทัน”
“แม่ก็ต้องรักลูกชายของแม่มากกว่าคนอื่นอยู่แล้วสิจ๊ะ”
“นี่ผมไว้ใจใครได้บ้างครับ” อังคารที่กำลังดื่มน้ำแก้กระหายถึงกับพ่นน้ำออกจากปากเมื่อรับรู้แผนการของสองแม่ลูก
“แล้วกูไว้ใจมึงได้ไหมไอ้อังคาร หน็อย! มึงมันนกสองหัว ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย ถ้ากูบอกแผนการทั้งหมดกับมึง มึงก็ไปคายความลับให้คุณนุชอีก”
“โคตรจริง!” อังคารอุทาน เพราะแค่นุชรีเอามยุริญ สาวสวยผู้เป็นพนักงานของโรงแรมมาหลอกล่อ เขาก็ขาระทวยยอมทำตามคำสั่งของนุชรีทุกอย่างแล้ว
“เออ! มึงยอมรับความจริงเส
