สตรีสูงศักดิ์อย่างนางจะได้เห็นในสิ่งที่นางปรารถนาอยากเห็น อยู่แต่ในวังหลังคงจะไม่เคยเห็นสิ่งที่บุรุษมี เพราะวังหลังมีบุรุษก็ล้วนแล้วแต่เป็นพวกขันทีที่ใช้การไม่ได้แล้ว
‘ช่างน่าสงสาร เกิดมาคงไม่เคยพบเห็นของดี’
ไม่คิดเลยว่าหลังจากเจ้าจิตรกรนั้นวาดภาพเขาไปเพียงไม่นาน จะได้ยินข่าวว่าสตรีสูงศักดิ์ผู้นั้นตอบรับสมรสพระราชทานและเร่งให้ฮองเฮากำหนดวันแต่งงานอย่างรวดเร็ว
‘มีของดีจริงด้วย เจิ้งอี้เหยียน’
เขาให้นางเห็นในสิ่งที่อยากเห็นไปแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะให้ลูบคลำในสิ่งที่นางอย่างครอบครอง
“สตรีสูงศักดิ์ผู้นี้ช่างไร้ยางอายนัก ”
เจิ้งอี้เหยียนนึกถึงด้วยสีหน้าดูแคลน โต้วเฟยเซียนเป็นถึงองค์หญิงแต่ทำตัวราวกับไร้การอบรม หากทำตัวแบบนี้ถึงจะมีชาติกำเนิดเป็นเชื้อพระวงศ์คงไม่ต่างจากนางโลมในหอคณิกา
“องค์หญิงผู้นี้ช่างชัวร้ายไม่ต่างจากคุณหนูหลี่ผู้นั้นเลย”
เมื่อยามอิ่ว (17.00 น – 18.59 น.)ที่ผ่านม
