"...." และเธอเองก็มองตามสายตาของเขาลงมาจนมาหยุดอยู่ตรงสาบผ้าขนหนูที่แง้มออกจากกันเล็กน้อย
"แบบของของฉันไง"
อึก!
เสียงกลืนน้ำลายของเธอดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ สายตาของเธอยังโฟกัสอยู่ตรงนั้นของเขา อาจเป็นเพราะกลางลำตัวเขาอยู่ตรงหน้าเธอ ต่อให้หลบหลีกสายตาไปไหนมันก็ยังคงเห็นความแข็งขืนที่ดุนดันออกมา
ริมฝีปากเธอเผลอเม้มเข้าหากันอย่างประหม่า เสียงของเธอเหมือนจะหนีหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ในตอนนี้หัวใจเธอเต้นกระหน่ำไปหมด รู้ทั้งรู้ว่าในบ้านเขาไม่ได้มีเพียงแค่เราสองคน
แต่มาร์ตินเหมือนจะไม่ได้คิดไปถึงจุดนั้น
"หรือจะห้ามขั้น..." ริมฝีปากเขาเปิดออกเป็นคำพูดนั้น ปลายนิ้วเกลี่ยแก้มนิ่มของเธอ แล้วกล่าวต่อ "แล้วมาใช้ของจริงเลย"
ยิ่งได้ยินประโยคยั่วอารมณ์จากเขา หัวใจเธอยิ่งสั่นระรัว เธอประหม่าจนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไป
"ฉันไม่ได้อยากทำสักหน่อย..."
ใบหน้าสวยสะบัดออกจากการควบคุมของเขา ก่อนจะรีบดันหน้าท้
