“พี่อาบน้ำให้นะครับ” วันวิสาหมดโอกาสปฏิเสธเมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวที่เต็มไปด้วยฟองครีมอาบน้ำลูบไล้บนเรือนกายของเธอ ไม่มีพื้นที่ใดบนร่างกายอ้อนแอ้นที่จะรอดพ้นฝ่ามือร้อนผ่าวไปได้ เขาสัมผัสเธอพร้อมๆ กับที่ริมฝีปากหยักยังคงบดเบียดเข้าหากลีบปากนุ่มอย่างไม่ยอมลดละ เทอร์รี่ยอมผละออกห่างเพื่อจัดการชำระล้างฟองครีมอาบน้ำให้คนตัวเล็ก ผิวสีน้ำผึ้งของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อแทบจะทั้งตัว ใบหน้าก็ร้อนผ่าวจนแทบไหม้ ร่างกายของเธอไม่เป็นความลับอีกต่อไป เพราะคนตัวโตสัมผัสผิวเนียนละเอียดของเธอทุกตารางนิ้ว “พี่อาบน้ำให้น้ำขิงแล้ว คราวนี้น้ำขิงต้องอาบให้พี่บ้าง พี่ใจดีกับน้ำขิงแล้ว น้ำขิงก็ควรจะใจดีกับพี่บ้าง นะครับ” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบบอกชิดใบหูเล็กขาวสะอาด ก่อนจะขบเม้มติ่งหูของเธอเบาๆ อย่างต้องการหยอกเย้า คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกเลือดในกายของเธอของเริ่มจะร้อนขึ้นเพราะการปลุกเร้าเล็กๆ ที่เขามอบให้ “พะ…พี่เจมส์คะ