“จะดีหรือคะ”
วันวิสาถามไปอย่างนั้น ทั้งที่ใจลิงโลดขึ้นไปอยู่บนชิงช้าสวรรค์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอชอบที่จะนั่งมันมาตั้งแต่เด็กและปัจจุบันก็ยังคงเป็นอย่างนั้น แต่เกรงใจเขา ตัวโตแบบนั้นไปนั่งกับเธอด้วยคงจะแปลกพิลึก
“เอาน่ามาเถอะ”
เทอร์รี่จูงมือวันวิสาไปหยุดอยู่หน้าโต๊ะจำหน่ายตั๋ว มือหนาล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนแบรนด์ดัง ยังไม่ทันจะได้หยิบธนบัตรออกมา จู่ๆ ก็มีมือปริศนาคว้าหมับไปทั้งกระเป๋าแล้ววิ่งหนีไป
เทอร์รี่มัวแต่ตกตะลึงเพราะไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน ส่วนวันวิสาสลัดมือออกจากเขาและวิ่งตามหัวขโมยไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ปากเล็กก็ตะโกนร้องบอกให้ผู้คนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงช่วยจับหัวขโมยไปด้วย
สติของเทอร์รี่เพิ่งกลับมา ร่างสูงจึงรีบวิ่งตามเธอไป เจออีกทีก็ตอนที่คนตัวเล็กกำลังยื้อยุดฉุดกระชากกระเป๋าสตางค์ของเขากับหัวขโมย
กล้ามเนื้อในอกข้างซ้ายที่ไม่ค่อยหวั่นไหวกับเรื่องใด
