บทที่ 7-1

1354 คำ

เทอร์รี่เดินตรงมายังโรงจอดรถ วันวิสาวิ่งตามมาติดๆ โดยที่เขาไม่ต้องออกคำสั่ง เพราะเพียงแค่คนตัวโตปรายตามองเธอก็รู้แล้วว่าควรจะต้องทำอะไร ร่างสูงตรงไปยังรถยนต์ยุโรปสีดำมันปลาบประจำกาย ก่อนจะเปิดประตูออกกว้างแล้วพาตัวเองไปนั่งอยู่ด้านคนขับ วันวิสาเห็นแบบนั้นเธอจึงรีบเดินไปที่รถของตัวเองบ้าง เพราะเธอไม่คิดว่าจะได้นั่งรถคันเดียวกับเทอร์รี่ เจมส์ เคฮิลล์หรอกนะ “ขึ้นรถ” คนตัวโตค่อยๆ ลดกระจกด้านข้างคนขับลง ริมฝีปากหยักได้รูปออกคำสั่ง พร้อมกับปรายตามองคนตัวเล็กอย่างไม่พอใจ ซึ่งเธอก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเขาไม่พอใจเธอเรื่องอะไร “ไปรถคุณหรือคะ” “ไปคันเดียวกันนี่แหละจะได้ไม่เปลืองน้ำมัน และอีกอย่างรถโบราณของคุณคงตามรถของผมไม่ทันหรอก ผมขี้เกียจรอ” วันวิสายู่หน้าอย่างแสนงอน ก่อนจะเดินอ้อมมานั่งด้านข้างคนขับ รถของเธอไม่ได้โบราณถึงขนาดนั้นเสียหน่อยเมื่อคนตัวเล็กคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อย รถยนต์คันหรูข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม