บทส่งท้าย-4

1269 คำ

คิ้วสวยขมวดเข้าหากันจนยับย่น ดูง่ายจนเกินไปที่เขายอมรับแบบนั้น แต่ก็เอาเถอะ ถ้าเขาเกิดผิดข้อตกลง เธอจะไล่เขาลงไปนอนที่พื้นตามเดิมก็แล้วกัน แขนแข็งแรงข้างหนึ่งของคนตัวโตถูกสอดเข้ามาเพื่อรองรับศีรษะทุย ก่อนจะใช้มือข้างนั้นตวัดร่างเล็กเข้าแนบชิดแผ่นอกกว้าง ริมฝีปากหยักสวยกดจูบลงบนหน้าผากมนซึ่งคนตัวเล็กก็ไม่ได้ขัดขืนทั้งยังซุกซบใบหน้าเข้าหาแผ่นอกกว้างแนบแน่น แขนเรียวก็ตวัดขึ้นโอบกอดเอวสอบเอาไว้ บรรยากาศในห้องนอนอบอวลไปด้วยความอบอุ่น “รู้ไหมตั้งแต่ที่น้ำขิงกลับมาจากซิดนีย์พี่ก็นอนไม่ค่อยหลับเลย แถมตอนทำงานก็โดนคุณสตีฟต่อว่าเพราะพี่เหม่อลอยบ่อยครั้ง คิดถึงน้ำขิงมากเลยรู้ไหม น้ำขิงใจร้ายมากเลยรู้ตัวหรือเปล่า โทร.หาก็ไม่รับสาย ส่งข้อความมาก็ไม่ยอมอ่าน ใจร้ายที่สุด” “ก็น้ำขิงโกรธนี่คะ แล้วก็เสียใจด้วย” “คิดจะตัดพี่ออกจากชีวิตจริงๆ หรือไง” “ก็น่าจะเป็นอย่างนั้นค่ะ” “อื้อหือ…เมียใคร ใจร้ายจัง”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม