“ถ้าพี่เจมส์คิดแบบนั้น น้ำขิงก็ไม่ปฏิเสธค่ะ”
คำตอบแสนน่ารักทำให้คนตัวโตยกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นสูงแล้วหรี่ตามองอย่างจับผิดที่เธอดูเขินอายเขาน้อยลง แถมยังกล้าจู่โจมเขาก่อนด้วยซ้ำแต่เมื่อไม่เห็นความผิดปกติใดๆ นอกจากดวงตาคู่สวยที่มองเขาเป็นประกาย ร่างสูงจึงเลิกจับผิดแล้วรั้งร่างเล็กเข้าหาตัว กดจูบลงบนหน้าผากมนแผ่วเบาแล้วผละออก
“แล้วพี่เจมส์หึงหรือเปล่าคะ”
“…”
“ถ้าปฏิเสธก็แปลว่าพี่เจมส์ไม่อยากรู้ใช่ไหมคะว่าน้ำขิงคุยอะไรกับไลฟ์การ์ด”
“หึงครับ” คนตัวโตรีบสวนกลับทันควันก่อนที่คนตัวเล็กจะเปลี่ยนใจ แถมแอบพ่นหายใจออกมาเบาๆ ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องยอมเธอขนาดนี้
‘ก็คงต้องยอมนั่นละ เธอเป็นดวงใจของเขานี่’
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยพูดว่ารัก แต่การกระทำของเขาก็ชัดเจน และคนตัวเล็กก็ไม่เคยเอ่ยถาม ฉะนั้นก็เดาได้ไม่ยากว่าเธอน่าจะรู้ว่าเขารักเธอมากขนาดไหน
หลังจากที่ทุกคนต้องตรากตรำถ่ายทำภาพยนตร์ต่อจากวันที่กลับจา
