"เกศมีอะไรอยากถามคุณค่ะ" หลังจากทนายกลับไป แม่เขาก็เดินออกไปนอกบ้าน เหลือเพียงเธอและเขาสองคนในห้องนั่งเล่น โดยมีเธอนั่งอยู่ตรงกลางหว่างขาของเขาในเวลานี้
"เรื่องอะไร จะตอบทุกอย่างเลย แต่มีข้อแม้..ต้องเรียกพี่กันต์" เขาจับมือเรียวขึ้นจูบ แล้วกดจมูกลงซ้ำข้างแก้ม หอมมาก ทำเกศรารู้สึกขนลุกเบาๆ
"เมื่อคืนพี่กันต์เมามาก เพื่อนพี่มาส่งจำได้หรือเปล่าคะ" ยังไงก็ต้องพูดเพราะอยากไขความกระจ่างให้ตัวเอง
"จำไม่ได้ แต่พวกมันไลน์มาบอกแล้ว" เขาไม่รู้จริงๆ ว่ากลับมาถึงบ้านยังไงด้วยซ้ำ ด้วยความเป็นเพื่อนกันคิดอยู่แล้วว่าพวกมันไม่ทิ้งเขาหรอก
"ขอโทษที่ไม่ได้ส่งลูกเข้านอนพร้อมกัน" วางคางเกยลงที่ไหล่มน สองแขนตวัดรัดรอบเอวบอกอย่างรู้สึกผิด
"สาเหตุเพราะเกศหรือเปล่าคะ"
"ไม่ใช่" กันต์ธรส่ายหัว เกศราไม่เข้าใจ
"เพราะตัวพี่เองต่างหาก ทำไม่ดีกับเกศไว้เยอะ เกศไม่ให้อภัยมันก็สมควร" เกศราเข้าใจแล้ว แบบนี้นี่เอง
"แล้
