ยังไม่ทันที่ชีวาจะตอบ
ก็มีเสียงชม จากคุณครูอีกท่าน ดังขึ้นจากด้านหลัง
“คุณครูสวยขึ้นด้วยนะคะ~”
ชีวารีบยิ้มจนตาหยี หัวใจอุ่นวาบขึ้นทันที
"ขอบคุณค่ะครูปอ"
เธอก้มลงลูบผมเด็กๆ ทีละคน
“ครูไม่ได้หายไปไหนไกลเลยค่ะ แค่มีงานต้องจัดการนิดหน่อย… แต่คิดถึงทุกคนเหมือนกันนะคะ”
เด็กๆ ส่งเสียงกรี๊ดคิกคักอย่างดีใจ ก่อนจะจับแขนเธอคนละข้าง ลากให้เดินเข้าไปด้านในเหมือนกลัวว่าเธอจะหายไปอีก
ชีวาหัวเราะ แต่ลึกๆ ข้างใน… ยังมีเงาของชายคนหนึ่งวนอยู่ในหัว เงาที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงตั้งแต่เช้า ในใจเธอแอบคิดถึง
ควิน… เขาจะทำอะไรอยู่ตอนนี้นะ ความคิดแวบขึ้นโดยไม่ตั้งใจ
ไม่รู้เพราะอะไร แต่การกอดแน่นเมื่อก่อนออกจากบ้าน ยังติดอยู่ในอกเธอไม่หาย
และระหว่างที่เด็กๆ พาเธอเข้าไปในห้องสอน ชีวาก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเขาเห็นเธอถูกเด็กรุมกอดแบบนี้…
เขาจะทำหน้านิ่งหรือทำหน้าไม่พอใจนะ?
"เขาจะรู้ไมนะว่าฉันผูกพันกับเด็กๆ แค่ไ
