“เริ่มได้เลยตั้งแต่วันนี้ แล้วมีอะไรอีกไหมถ้าไม่มีฉันจะขึ้นห้อง”
ธีระกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“มีครับ… แต่ผมเซฟแยกออกจากไฟล์จริงไว้ต่างหาก เพราะหลักฐานนี้มันเกี่ยวข้องกับผู้หมวดปราการโดยตรง รอเสี่ยพิจารณาก่อนครับ”
ควินที่นั่งเอนหลังพิงเก้าอี้ ยกคางขึ้นเล็กน้อย ดวงตาเย็นจัดจนธีระใจหาย
น้ำเสียงเขากดต่ำ…ชัดเจนว่าไม่พอใจ
“ยังไง?”
แค่คำเดียว…ห้องทั้งห้องเหมือนอึดอัดขึ้นอีกเท่าตัว
ธีระไม่กล้าสบตาเจ้านาย เลยก้มหน้าลงเล็กน้อย
มือสั่นนิดๆ ตอนที่เขาเอื้อมเปิดแฟ้ม แล้วกดไฟล์วิดีโอที่ซ่อนไว้
“ผม…คิดว่าเสี่ยน่าจะต้องฟังเองครับ”
ทันทีที่คลิปเสียงเริ่มเล่น
เสียงแรกที่ดังขึ้น…เป็นเสียงของเจ้าสัวพานภพ
"ผู้หมวดชะล่าใจไปหรือเปล่า เกี่ยวกับเรื่องเมื่อสามปีก่อน"
ตามด้วยเสียงของ ผู้หมวดปราการ ที่ไม่มีวันอธิบายเป็นอย่างอื่นได้ ทั้งน้ำเสียง ทั้งจังหวะ ทั้งคำพูดที่หลุดออกมา… ทุกอย่าง
