เสียงในหัวสวนทางกับความจริง
1048 คำ
ปาโก้ชะงักไปชั่วอึดใจ ก่อนเปลี่ยนสีหน้าเป็นยิ้มเจื่อนๆ รีบยกมือไหว้พร้อมหัวเราะกลบเกลื่อน
“ฮ่า ฮ่า คุณชายสองนี่... ช่างเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ เลยนะครับ”
เขารีบพูดเสียงสั่น
“ผม...ผมนับถือๆ ผู้หญิงของคุณชาย ผมคืนให้แล้วครับ เห็นแก่ความกล้าของคุณชาย... เชิญครับๆ เชิญเลยครับ”
ควินเหลือบตามองเขาเพียงวูบเดียว จากนั้นจึงจับข้อมือชีวาแน่นพอให้รู้ว่า 'เขาอยู่ตรงนี้'
แล้วทั้งคู่ก็เดินออกจากถิ่นมังกร ทิ้งไว้เพียงความเงียบงันที่ไม่มีใครกล้าเอ่ยอะไรต่อ
ควินเดินนำชีวาออกมาจากคลับ ท่ามกลางสายตาลูกน้องที่ยืนเรียงรายอยู่หน้าประตูมากกว่าสิบคน
อารุมกับธีระก้าวเข้ามา ก้มศีรษะลงเล็กน้อยโดยไม่พูดอะไร ควินเพียงพยักหน้าเบาๆ คำสั่งนั้นชัดเจนโดยไม่ต้องเอ่ย บุกเข้าไป จัดการทุกคน แล้วพา หลานสาวของชีวาออกมาให้ปลอดภัย
“จับมันทุกคน ลากคอไปขังไว้ให้หมด”
เสียงของควินเรียบเย็น แต่หนักแน่นจนทุกคนสะดุ้งรับคำสั่งพร้อมกัน
"รับทราบคลับเสี่ย"
บนรถหรูที่แล่นออกจากถิ่นมังกร เสียงเครื่องยนต์คำรามต่ำขณะควินขับตรงมุ่งหน้าสู่เซฟเฮ้าส์ เขาไม่พูดสักคำ ไม่มีคำถาม ไม่มีคำตำหนิ เพราะเขารู้ดี...
รู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ได้ยินทุกคำพูดในนั้น
และเข้าใจดีว่า 'ชีวา' ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร
แต่ในมุมของเธอ… ชีวากลับคิดเพียงว่าเธอเป็นต้นเหตุ ทำให้เขาต้องเสี่ยงอันตรายตามมาช่วยเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า หรือบางที... คำพูดในคืนนั้นที่เขาเอ่ย 'ฉันสนใจเธอ' มันอาจไม่ใช่เพียงคำลวงอย่างที่เธอพยายามบอกตัวเอง
ควินเร่งความเร็ว รถหรูพุ่งทะยานผ่านถนนมืดมิดกลางคืน เสียงลมกระแทกกระจกดังสะท้อน
บนเบาะข้างคนขับ ชีวานั่งเงียบ มือกำแน่นอยู่บนตัก
เธอไม่กล้ามองหน้าเขาเลยสักครั้ง...
ควินเหยียบคันเร่งเต็มเท้า เสียงเครื่องยนต์คำรามต่ำแต่มั่นคง ขณะที่ในอีกมุมหนึ่ง อารุมกับธีระนำลูกน้องบุกทะลวงเข้า “คลับถิ่นมังกร” เสียงปืน !ปัง ปัง! เสียงของตกกระแทกดังสะท้อนทั่วอาคารเสียง เพล๊ง! ดังขึ้น เสียงโลหะกระทบ แก้วตกพื้นสะท้าน ก่อนภาพของเฮียอ้วน ปาโก้ และลูกน้องอีกหกคนจะถูกลากตัวออกมาในสภาพสะบักสะบอม
เมื่อรถหรูคันสีดำ แล่นเข้ามาจอดหน้าเซฟเฮ้าส์กลางความมืด ควินดับเครื่องทันที ก่อนเปิดประตูลงจากรถโดยไม่เหลียวมองหญิงสาวที่นั่งข้างๆ สักนิด เสียงปิดประตูรถดัง "ปัง!
เขาเดินตรงเข้าไปในตัวอาคาร ผ่านโถงทางเดินที่เงียบกริบ จนถึงห้องรับแขกที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าและควันซิการ์ โต๊ะสนุกกับบาร์เหล้าด้านข้างสะท้อนแสงไฟสีอำพัน
ควินทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาหนัง เสียงน้ำแข็งกระทบแก้วดังขึ้น “ตึง! ตึง!” ก่อนเขาจะกระดกเหล้าเข้าปาก รวดเดียวจนแทบหมดแก้ว รสขมแรงแผดเผาในลำคอ แต่ไม่แรงเท่าความหงุดหงิดที่กัดกร่อนอยู่ในใจ
ชีวาเดินตามเข้ามาช้าๆ หยุดยืนอยู่ไม่ไกลนัก ดวงหน้าเธอเต็มไปด้วยความร้อนรน ใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมานอกอก เธอไม่รู้จะเริ่มพูดอย่างไร ทั้งกลัวเขาโกรธ ทั้งรู้สึกผิดที่ทำให้เขาต้องเสี่ยงอันตราย
ควินยังคงนิ่ง ไม่แม้แต่จะเหลือบตามอง เขาวางแก้วลงบนโต๊ะด้วยแรงเบาๆ แต่เสียงกระทบแก้วกลับดังขึ้นในห้องเงียบราวกับระฆังเตือนภัย
ชีวาเห็นสีหน้าเขาไม่สบอารมณ์ ดวงตาคมเย็นเฉียบจนเธออ่านไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไร
หัวใจเธอสั่นระรัว ความกลัวกับความสับสนตีรวนในอก ก่อนเธอจะเผลอหลุดคำถามออกไปด้วยเสียงแผ่วเบา
“คุณ...อยากได้ตัวฉันเหรอ”
ควินเหลือบมอง เงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนยกแก้วเหล้าขึ้นจิบช้าๆ
ริมฝีปากกระตุกยิ้มเย็น “ทำไม ว่างหรือไง”
คำพูดนั้นแทงใจ เธอรู้ว่าเขาแค่พูดประชด แต่กลับรู้สึกเหมือนถูกเหยียบศักดิ์ศรี
ชีวาเม้มปากแน่น ก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้ เขาคิดว่าเธอจะถอย แต่กลับเห็นมือเรียวคว้าแก้วจากมือเขาไปแทน
เสียงน้ำแข็งในแก้วกระทบกันเบาๆ ก่อนเธอจะยกขึ้นดื่มจนหมดรวดเดียว
รสขมแผดเผาในลำคอ ทว่าชีวาไม่ยอมหลบสายตา
“ว่างสิ” เธอตอบเสียงนิ่งแต่สั่น
แม้ในอกเต็มไปด้วยความเจ็บ เธอก็ยังพยายามยืดตัวให้ตรง
ควินนิ่งไปชั่วขณะ ดวงตาคมจับจ้องเธอไม่วาง
เขาเห็นทั้งความดื้อ ความเจ็บ และความกลัวที่เธอพยายามปกปิดไว้ใต้ท่าทีแข็งกร้าวนั้น
บรรยากาศในห้องหนักอึ้งจนแทบหายใจไม่ออก
ความเงียบกินเวลานาน ก่อนที่เขาจะเอนหลังลงช้าๆ สายตายังคงมองเธออยู่เช่นเดิม
ควินหลบสายตาเธอ ไม่ใช่เพราะกลัวถูกทำร้าย แต่เพราะกลัว จะอดใจไม่ไหว กับผู้หญิงตรงหน้าที่ทั้งดื้อ ทั้งกล้า และทั้งสั่นไหวในเวลาเดียวกัน
เขายกบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้ริมฝีปาก จุดไฟแช็กในมืออย่างใจลอย ราวกับต้องการหาที่ระบาย ให้กับความรู้สึกที่กำลังเดือดพล่านอยู่ข้างใน
แต่ยังไม่ทันที่เปลวไฟจะลุกขึ้น
“เพี้ยะ!”
ชีวาเดินเข้ามา ปัดไฟแช็กในมือเขาออกทันที
ควินชะงัก สายตาคมตวัดขึ้นมองหญิงสาวตรงหน้า
แววตาเธอสั่นระริกแต่เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว
เธอก้าวขาเรียวขึ้นนั่งคล่อมเขาทันที พริบ! ก่อนจับเน็คไทที่เขาผูกไว้หลวมๆ กระชากอย่างแรงจนจมูกของทั้งสองเฉียดกัน ชีวาเอ่ยเบาๆ ขางแก้มเขาน้ำเสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
“มาเร็วรีบทำรีบเสร็จ รีบๆ ไป"
ควินนิ่งไปหลายวินาที เปลวไฟจากไฟแช็กดับสนิทในมือ บรรยากาศรอบตัวเหมือนหยุดนิ่ง เหลือเพียงลมหายใจของทั้งสองที่ดังชัดในความเงียบ
ควินขยับมุมปากเล็กน้อย เสียงเข้มต่ำแผ่วออกมา
“หมายความว่ายังไง… ฮึ? ตอนอยู่กับเฮียอ้วน เธอดุมากไม่ใช่เหรอ แล้วนี่จะมาเล่นบนไหนอีก?
- ผู้เขียน
