มือของปีศาจ กับรอยยิ้มของเด็กน้อย

1035 คำ

ผู้หมวดปราการน้ำเสียงนิ่ง “นายพาผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อชีวามาจากบาร์เมื่อคืนใช่ไหม” อีกฝ่ายเงียบไปอึดใจ ก่อนตอบเสียงเรียบๆ “ครับ” ผู้หมวดปราการกระแทกเสียงต่ำ “เธอเป็นใคร? "เธอเป็นผู้หญิงของผม” คำตอบสั้นแต่เฉือนลึก ปราการหลับตาแน่น สูดลมหายใจช้า “ฟังนะควิน...เฮียอ้วนพูดถึงเธอในห้องสอบ เขาไม่ได้พูดดีๆ ด้วย นายรู้ใช่ไหมว่าเรื่องแบบนี้มันจะบานปลาย” “มันบานปลายตั้งแต่เขาคิดจะแตะเธอแล้ว” เสียงควินตอบราบเรียบ แต่แฝงความเย็นเยียบจนอีกฝ่ายสัมผัสได้ถึงอันตราย ปราการนิ่งครู่หนึ่งก่อนพูดช้าๆ “ฉันเตือนในฐานะพี่ชาย อย่าให้เลือดคนสาดออกมาอีก เพราะตอนนี้คนเดียวที่จะทำให้โครงการ อสังหาริมทรัพย์ ของล่าหยกเดินหน้าคือเฮียอ้วน” ปลายสายเงียบไป ก่อนมีเสียงหัวเราะต่ำ “พี่ใหญ่รู้ดี...ว่าผมไม่ใช่คนเริ่ม แต่ถ้าใครแตะของผมก่อน เขาต้องจบ" น้ำเสียงของควินต่ำลงจนคนฟังแทบชะงัก " เอ๋! แล้วยิ่งถ้าไอ้เฮียหื่นนั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม