“ขออนุญาตครับ” คชาเดินกลับเข้ามาภายในห้องทำงานใหญ่ด้วยท่าทางคิดหนัก
“กลับมาทำไม ฉันสั่งให้ไปรับอมีนาไม่ใช่เหรอ” เจ้านายหนุ่มขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย เมื่อเห็นลูกน้องคนสนิทเดินกลับเข้ามา ทั้งๆ ที่จะต้องไปรับอมีนาตามคำสั่งของเขา
“อมีนาบอกว่าไม่ว่างครับ” ลูกน้องคนสนิทก้มหัวตอบผู้เป็นเจ้านาย
“ก็บอกว่าให้ไปรับเธอมา” จากน้ำเสียงนิ่งเรียบก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงที่ดุดันเมื่อลูกน้องคนสนิทไม่ทำตามคำสั่ง
“อมีนาไม่บอกว่าอยู่ที่ไหนครับ”
คุณชายมาเฟียจ้องมองลูกน้องด้วยสายตาที่เอาเรื่อง เพราะเขาสั่งให้ไปรับเธอมา ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนก็ต้องตามไปรับเธอมาให้ได้
“เธอบอกแค่ไม่ว่างแล้ววางสายไป พอโทรไปอีกก็ไม่รับสายครับ”
คำตอบของคชาทำเอามาเฟียหนุ่มรู้สึกแปลกใจขึ้นมาไม่น้อย ชีวิตของอมีนาวนเวียนอยู่แค่ที่บ้านกับมหาวิทยาลัย ในเมื่อวันนี้เธอไม่มีเรียนแล้วแต่ทำไมเธอถึงยังไม่ว่าง ยิ่งคิดไคล์ตัลก็ยิ่งรู้สึ
