“มีนเป็นอะไรหรือเปล่า” พี่จูนพนักงานประจำร้านอีกคนเอ่ยถามหลังจากที่เห็นอมีนาอยู่ในท่าทางเหม่อลอย
หญิงสาวยืนนิ่งไม่พูดไม่ตอบและทำตัวเหมือนไม่ได้ยินทั้งๆ ที่คนถามก็ถามดังอยู่พอสมควร
“มีน! มีนเป็นอะไร?” พี่จูนถามขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับเดินเข้าไปสะกิดหญิงสาวอีกคนให้รู้สึกตัว
“คะ” อมีนาสะดุ้งตื่นจากภวังค์ความคิดแล้วรีบหันไปมองหน้าพี่จูนด้วยความสงสัยทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
“เป็นอะไรหรือเปล่าพี่ถามก็เอาแต่ยืนเงียบ” พี่จูนเอ่ยถามอีกครั้ง
“เปล่าค่ะ มีนแค่คิดอะไรเพลินๆ ไปหน่อย” ร่างบางตอบด้วยท่าทางเลิ่กลั่กก่อนจะหันมองสำรวจไปยังบริเวณรอบตัวว่ามีใครอยู่อีกหรือเปล่า
ฟู่ววว~
อมีนาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อไม่เห็นคุณชายกับคู่หมั้น แต่อยู่ๆ หัวใจดวงน้อยก็รู้สึกจุกหน่วงขึ้นมาอีกครั้งเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า
เมื่อใกล้ถึงเวลาเลิกงานอมีนาก็รีบเคลียร์บัญชีของวันให้เรียบร้อย เพื่อเตรียมตัวกลับบ้านพั
