ตอนที่ 22 ป่วย

1072 คำ

หลังจากกลับมาถึงบ้าน ภีมพิมลก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะไม่สบาย หลังจากที่เธอทำอาหารเย็นเสร็จและปล่อยให้คนเป็นพ่อพาลูกขึ้นไปอาบน้ำด้วยกันแล้ว เธอก็เข้ามาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเผื่อจะรู้สึกสดชื่นขึ้นบ้าง ทว่าเมื่อออกมาจากห้องน้ำเธอก็เจอกับพ่อของลูกยืนอยู่กลางห้องนั้น "อุ๊ย! นี่คุณ...เข้ามาทำอะไรในห้องของแบมคะ" ภีมพิมลกระชับปมผ้าขนหนูที่ห่อหุ้มเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอเอาไว้ เพราะเธอไม่คิดว่าหลังอาบน้ำเสร็จจะออกมาเจอใครอยู่ในห้องนี้ และเธอก็แน่ใจว่าก่อนเข้าไปในห้องน้ำได้ล็อกประตูห้องดีแล้ว "นี่บ้านฉัน ฉันจะเข้าไปในห้องไหนก็ได้ทั้งนั้น และที่ฉันเข้ามาเพราะมีเรื่องจะคุยกับเธอ" เขาไม่พูดเปล่ากลับสืบเท้าเข้าหาเธอมากขึ้น ไม่สนใจเลยว่าตอนนี้เธอจะอยู่ในสภาพที่ไม่เรียบร้อยและไม่พร้อมคุยด้วยซ้ำ "แต่ยังไงนี่มันก็เป็นห้องนอนของแบม ถ้าคุณมีอะไรจะคุยรอให้แบมแต่งตัวให้เสร็จก่อนได้มั้ยคะ เดี๋ยว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม