จากนั้นเขาจึงส่งมอบสินสอดเป็นเงินสดสามล้านบาทในกล่องกำมะหยี่เรียบหรู พร้อมกับทองคำแท่งหนักยี่สิบบาทที่วางเรียงอย่างสวยงามบนพานเงิน ก่อนจะยื่นซองอั่งเปาสีแดงบางๆ อีกหนึ่งซองให้กับภาคินและอัมพิกา
“นี่เป็นเงินทุนตั้งต้น เอาไว้ใช้สร้างครอบครัว ดูแลกิจการ และอนาคตของลูกๆ ในวันข้างหน้า เปิดดูสิจะได้รู้ว่ามันพอแก่ความต้องการของน้องรึเปล่า”
ภาคินพยักหน้ารับก่อนจะค่อยๆ เปิดซองแล้วอ่านตัวเลขบนเช็คเงินสดด้วยความตื่นตะลึงเช่นเดียวกับเจ้าสาวของเขา เพราะมูลค่าบนเช็คใบนั้นสูงถึงยี่สิบล้านบาท
“พี่เธียรครับ นี่มัน...มากเกินไป ผมรับไม่ไหวหรอกครับ”
“ไม่เป็นไร ขอแค่น้องสองคนไม่คิดว่าน้อยเกินไปก็ดีแล้ว”
คำพูดเรียบง่าย แต่ทำให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวถึงกับน้ำตาซึม เพราะไม่เคยคาดคิดว่าจะได้รับการดูแลเอาใจใส่ขนาดนี้
ไม่เพียงเท่านั้นเธียรทรรศน์ยังหยิบเอกสารโฉนดที่ดินขึ้นมา พร้อมยิ้มอ่อน
“พี่ซื้อที่ดินผืนที่ติดกับร
