“เป็นผู้ชายรับปากแล้วเขาไม่คืนคำหรอก รีบไปจัดการตามที่แม่บอก ไม่อย่างนั้นเราจะไปอยู่ทาวน์โฮมกัน” คุณพิไลลักษณ์ขู่บุตรชายเพราะเห็นท่าทางบุตรชายเหมือนว่าจะต่อรองอีกแล้ว ทั้งที่ตกลงกันไปแล้ว เพราะฉะนั้นท่านต้องยกเรื่องทาวน์โฮมมาขู่บุตรชาย
“อันนี้ซีเรียสนะครับคุณแม่ ผมก็ทำงานที่บริษัทของเรา บริษัทเราก็มีกำไร แล้วทำไมครอบครัวเราถึงเป็นหนี้มหาศาลขนาดนั้นครับ” พีรกรเอ่ยถามมารดาด้วยความสงสัย เขารับรู้ว่าไม่สามารถดึงเงินกงสีที่บริษัทมาปิดหนี้เหล่านี้ได้ เนื่องจากบริษัทต้องใช้เงินพวกนี้มาหมุนเววียนในธุรกิจต่อ แต่เขาไม่เข้าใจว่าหนี้ก้อนนี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร มันไม่น่าจะเกิดขึ้นได้จริงๆ เขาจึงเอ่ยถามมารดาออกไป
“หนี้มันมีตั้งแต่ก่อนลูกเกิดอีก พ่อของเรายืมเงินคุณภพมาลงทุน แต่ก็ยังไม่มีเงินไปคืนคุณภพสักที คุณภพก็ใจดีมากไม่เคยคิดดอกเลย เงินตั้งห้าสิบล้าน มาตอนนี้เขาขอแค่ให้เราแต่งงานกับลูกสาวเขา แค่นี้
