“แล้วกรล่ะลูก หนึ่งเดือนมันเร็วไปมั้ย” คุณเจนภพหันไปถามพีรกรด้วยความอาทร เมื่อเห็นสายตาอาทรของว่าที่พ่อตา พีรกรก็ประชดไม่ลง ได้แต่ตามน้ำไปเช่นกัน
“ไม่เร็วไปหรอกครับ เอาตามที่คุณลุงกับคุณแม่เห็นสมควรเถอะครับ ผมยังไงก็ได้” พีรกรแสร้งตอบออกไปเพราะไม่อยากมีปัญหากับมารดา
“งั้นก็เอาตามนี้นะครับ ส่วนเรื่องเวดดิ้งเพลนเนอร์ผมจัดการหาไว้ให้แล้ว เขาจะจัดการงานแต่งงานทั้งหมดให้ลูกเราสองคน” คุณเจนภพหันมาเอ่ยกับคุณพิไลลักษณ์ด้วยรอยยิ้มยินดีเป็นอย่างมากที่จะได้เกี่ยวดองกัน
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ งั้นเดี๋ยววันนี้ฉันกับตากรขอตัวกลับก่อนนะคะ หนูข้าวอากลับก่อนนะลูก” คุณพิไลลักษณ์รีบขอตัวกลับเพราะกลัวว่าบุตรชายจะสร้างเรื่องอะไรอีก ตอนนี้ทุกอย่างไปได้ด้วยดี ท่านไม่อยากให้คุณเจนภพติดลบกับบุตรชายท่าน
“ค่ะคุณอา” ใบข้าวยิ้มให้กับว่าที่แม่สามี ก่อนจะประนมมือไหว้อย่างอ่อนหวาน
เมื่อสองแม่ลูกออกไปแล้ว ใบข้าวถึงกับถอนหาย
