“แค่วินาทีเดียวฉันก็ไม่อนุญาตให้คุณคุยกับลูกสาวของฉัน น้องดาเข้าไปในบ้าน เดี๋ยวทางนี้แม่จัดการเอง”
“ค่ะคุณแม่”
“อารดา... คุยกับฉันก่อนสิ”
พาทิศตะโกนตามหลังอารดาไป แต่หญิงสาวไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง
อัญญาจ้องหน้าผู้ชายที่เคยเป็นลูกเขยของตัวเองด้วยความโมโห
“ยังจะมีหน้ามาที่นี่อีกเหรอ ก้อยไปเอาถังใส่น้ำมาให้หน่อย”
“ค่ะคุณผู้หญิง” สาวใช้รีบวิ่งไปทำตามคำสั่ง
“กลับไปดูแลเมีย ดูแลลูกของคุณนู้น อย่ามายุ่งกับลูกสาวของฉันอีก น้องดาหมดเวรหมดกรรมจากผู้ชายอย่างคุณแล้ว”
“คุณอาครับ ผมแค่อยากมาขอโทษอารดา... ผม...”
“หุบปากไปเลย ไม่ต้องพล่ามอะไรทั้งนั้น ที่นี่ใม่มีใครอยากเห็นหน้าคุณอีกไปสิ ไปให้พ้น”
“น้ำมาแล้วค่ะคุณผู้หญิง”
อัญญาหันไปรับถังน้ำสีขาวจากคนรับใช้ ก่อนจะยื่นคำขาด
“จะไปหรือไม่ไป”
“ผมอยากเจอกับอารดาครับ”
ตู้มมมม
น้ำเย็นๆ ในถังถูกสาดเข้าใส่ร่างของพาทิศทั้งหมด จนเนื้อตัวของเขาเปียกปอ
