โรงพยาบาล
“คุณหมอคะ คุณพ่อของรินมีสิทธิ์ที่จะหายกลับมาเป็นปกติไหมคะ” ดารินเอ่ยปากถามอย่างมีความหวัง ถึงจะรู้ว่าโรคนี้มันร้ายแรง และถ้าได้เป็นหนักแล้วโอกาสหายมันก็ยาก แต่เธอก็ยังมีความหวังที่พ่อของเธอจะหายดีกลับมาเป็นปกติ
“เอ่อ…” คุณหมอได้แต่ยืนอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่ตอบอะไร
“รินถามคำถามที่มันยากเกินจะตอบได้เหรอคะคุณหมอ”
“เปล่าครับ หมอจะพูดไปตามตรงก็กลัวว่าจะทำร้ายจิตใจญาติของคนไข้ แต่จรรยาบรรณวิชาชีพของหมอพูดโกหกไม่ได้ครับ”
“ถ้าอย่างนั้นคุณหมอก็พูดตามความจริงเถอะค่ะ”
“อย่างที่หมอเคยบอกเอาไว้นะครับ ร่างกายของคนไข้ปฏิเสธตัวยาทุกชนิด และตอนนี้คนไข้อยู่ได้เพราะเครื่องช่วยหายใจ แต่ก็จะทรมานครับ”
“มะ มันไม่มีทางแล้วจริงๆ เหรอคะคุณหมอ” หญิงสาวเอ่ยถามน้ำเสียงสั่นคลอน น้ำตาค่อยๆ เอ่อไหลออกมาจากใบหน้าสวย
“หมอต้องขอโทษจริงๆ นะครับ หมอพยายามอย่างเต็มที่แล้ว และคนไข้ก็รักษามาตลอดแต่ร่างกายที่ต่อต้านยามั
