2 วันต่อมา
แค่ก ๆ ๆ ๆ
“คุณพ่อ!” ดารินรีบวิ่งเข้าไปประคองผู้เป็นพ่อ ก่อนจะล้มพับลงไปพร้อมกันทั้งสองคนเพราะตัวเธอเล็กประคองพ่อที่ตัวใหญ่กว่าไม่ไหว
“อื้มม แค่ก แค่ก แค่ก”
“คะ คุณพ่อ การ์ด! การ์ด!” ดารินตะโกนเสียงดัง จนการ์ดหลายๆ คนวิ่งเข้ามาพร้อมๆ กัน รวมถึงเดียร์ที่วิ่งเข้ามาตามเสียงเรียกด้วยเช่นกัน
“คุณคิงส์ เป็นยังไงบ้าง” เดียร์คุกเข่านั่งลงลูบใบหน้าของผู้เป็นสามีด้วยความเป็นห่วง
“คุณเดียร์กับคุณหนูหลบผมก่อนนะครับ เดี๋ยวผมจะอุ้มพานายไปขึ้นรถเอง”
“ค่ะ”
ลูกน้องสองคนช่วยกันพยุงคิงส์ไปขึ้นรถ ก่อนที่จะพากันไปที่โรงพยาบาลทันที
“คุณพ่อคะ คุณพ่อ” ดารินนั่งน้ำตาไหลท่าเดียวเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อไอออกมาเป็นเลือดแดงฉานเต็มเสื้อ
“ใจเย็นก่อนนะลูก ไม่มีอะไรหรอกนะ”
“คุณแม่คะ คุณพ่อเป็นอะไร ฮื้ออ ทำไมคุณพ่อเป็นแบบนี้” หญิงสาวหันไปถามผู้เป็นแม่ทั้งน้ำตา
ไม่นานการ์ดก็ขับรถมาถึงโรงพยาบาลเ
