ตอนที่ 17 บุรุษพยาบาลจำเป็น
วาตะที่ส่งหนูยิ้มให้พยาบาลที่อยู่ห้องฉุกเฉินแล้วยังคงเดินไปเดินมารออยู่ตรงหน้าห้องฉุกเฉิน แม้ท่าทีเขาจะแสดงออกว่าไม่ชอบหนูยิ้มและการกระทำที่ดูใจร้ายมาก แต่ความเป็นจริงในใจยังคงเป็นห่วงเธอ ยิ่งเห็นว่าหญิงสาวเป็นลมกลางแดดแบบนั้นอีก มันยิ่งทำให้เขาร้อนใจมากกว่าเดิม
วาตะเฝ้าอยู่หน้าห้องฉุกเฉินจนเกือบ 10 นาที แต่กลับไม่มีท่าทีว่าจะมีหมอหรือพยาบาลออกมาแจ้งเรื่องของหนูยิ้ม
“วาตะ?” เสียงเรียกที่ดังทำให้วาตะเงยใบหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย แต่กลับต้องตกใจเพราะคนที่เรียกเขาเป็นป้าหมอของเขาเอง
“ครับ”
“มาทำอะไรที่นี่”
“เอ่อคือ…พาเพื่อนมาหาหมอครับ” วาตะเอ่ยคำโกหกอย่างจำใจ เพราะขืนพูดออกไปตรง ๆ ว่าพาหนูยิ้มมาหาหมอ คงได้เป็นเรื่องใหญ่โตแน่ ๆ
“อ๋อ ป้าไปทำงานก่อน” วาตะมองผู้เป็นป้าอย่างเป็นคำถามเมื่อคนที่บอกว่าจะไปทำงานเดินเข้าไปภายในห้องฉุกเฉินทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงอีกฝ่าย
