ตอนที่ 57
ปลาแดดเดียว
ลมหายใจหอบกระเส่าจากร่างหนาเงียบลง ก่อนที่แขนแข็งแรงจะดึงให้ศรีษะของธารทิพย์มาหนุนบนต้นแขน ให้หน้าสวยอิงแอบแนบชิดกับอกกว้าง กระนั้นหญิงสาวก็ไม่อิดออดแต่อย่างใด สองร่างจึงกกกอดกันแนบแน่นภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
“นอนเสีย พรุ่งนี้เช้าเราจะออกเดินทางกัน”
นายฮ้อยเพลิงกระซิบข้างใบหูเล็ก นั่นทำให้เธอพยักหน้ารับ ด้วยความเมื่อยล้ามาทั้งวันเพียงไม่นานทั้งคู่ก็ดำดิ่งเข้าสู่ห้วงนิทราไปด้วยกัน
.
เสียงกุกกักบริเวณด้านล่างพร้อมแสงไฟสว่างวาบในเวลาราวเกือบตีสี่ ทำให้ธารทิพย์รู้สึกตัว จนขยับร่างมองไปด้านล่างผ่านบานหน้าต่างไม้ จึงเห็นว่า ชบา ลูกสาวเจ้าของเรือนกับกุลาสองสามคนกำลังง่วนอยู่บริเวณลานครัว ซึ่งน่าจะเป็นการเตรียมข้าวสารเพื่อหุงหาด้วยการเอาข้าวเปลือกมาใส่ครกเหยียบตำข้าวอย่างขมักเขม้น ส่วนบากกับเข้มนั้นยังคงนอนคูดคู้อยู่ในมุ้งใต้ต้นมะขามข้างม้าที่ผูกไว้
“จะไปไหนรึ?”
ร่าง
