ตอนที่ 67
ความเหมาะสม
หมู่เอย.... ไกลกะขอให่ ไกลแต่บ้าน ฮั่วไฮ่ นาสวน
(เพื่อนเอย... ความห่างไกลกันของชีวิตนายฮ้อยของพวกเรา ขอให้ห่างไกลแค่บ้าน เขตรั้ว ไร่ นา สวน ของแต่ละคน)
ไกลกะขอให่ ไกลแต่มวล หมู่เฮือน กับเล้า
(ขอให้สิ่งที่อยู่ไกลจากพวกเรานั้น มีแค่พวกระยะทางระหว่างพวกเรากับยุ้งข้าวที่บ้านของแต่ละคน)
ส่วนแต่ วาจาเว้า พี่น้องเฮา อย่าได้ห่าง
(แต่ว่าเรื่องของการติดต่อสื่อสารกันนั้น เป็นเรื่องสำคัญยิ่ง ทุกคนต้องให้ความสำคัญ ต้องติดต่อสื่อสาร ส่งข่าวคราวกันตลอดเวลา ให้ทุกคนได้รู้ข่าวคราวของกันและกัน)
ย่างเหินเดิ่น ดงเด้า ควมเว้า อย่าห่างกัน ...เด้อหมอเด้อ
(ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม จะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ต้องติดต่อสื่อสารให้เพื่อนคนอื่นรู้ตลอดเวลา...นะเพื่อนๆ)
ไม่แน่ใจว่าตัวเองสลบไสลไม่ได้สติไปนานเท่าใด แต่เสียงจอแจรอบด้านและกลิ่นควันฟืนจากกองไฟที่โชยมาแตะจมูก ก็ทำให้เปลือกตาคู่สวยขอ
