ข้ามเวลามาเป็นเมียนายฮ้อย

ความปราถนาในใจ

ตอนที่ 70

ความปราถนาในใจ

เสียงอื้ออึงและพูดคุยบริเวณกองไฟด้านนอกเริ่มแผ่วเบาลง กลุ่มสมุนเอกและบรรดาเหล่าเพื่อนพ้องของนายฮ้อยต่างทยอยเข้าเพิงของตนเอง มีเหล่ากุลาและเหลืองสมิงที่ยังคอยผลัดเปลี่ยนกันเฝ้าเวียนยามกัน อากาศโดยรอบเริ่มเย็นลงเมื่อรัตติกาลมืดสนิทขึ้น ทว่าร่างบางที่นอนขดอยู่แนบชิดกับแผงอกกว้างของนายฮ้อยเพลิงก็ไม่รู้สึกหนาวเหน็บแต่อย่างใด

“แล้วตอนนี้ผยู่ข่ายรอดมั้ย เขายังต้องการตัวฉันอยู่รึไม่?”

ธารทิพย์ เอ่ยถามเบาๆขณะที่หน้าสวยยังแนบชิดอยู่อกกำยำแน่นเครียด ด้วยแม้จะเห็นว่าหมอผีพม่านั้นโดนกระสุนลงอาคมของประมุขทัพควายจนสิ้นฤทธิ์ไปแล้ว แต่เธอก็ยังรู้สึกกังวลใจอยู่พอควร

“ร่างต้นของมันแดดิ้นไปแล้วส่วนจิตมันจะเป็นเช่นไรนั้นคงต้องขึ้นอยู่กับการบริกรรมคาถาของมันเอง ทว่ามันคงอ่อนกำลังไปนาน และกว่าจะฟื้นตัวได้เอ็งคงให้กำเนิดบุตรแล้ว”

กำเนิดบุตรงั้นรึ? ...จริงซิเธอต้องอุ้มท้องและคลอดลูก