ตอนที่ 53
สมดุลแห่งน้ำไฟ
หลังจากการควบม้าด่วนรอนแรมมาวันครึ่ง ม้าศรีผ่องสีดำสนิทก็นำพามาถึงจุดหมายคือ วัดป่าตะแบกเมืองปากน้ำโพ หรือเมืองพระบางซึ่งก็คือจังหวัดนควรสวรรค์ในปัจจุบัน วัดป่าริมแม่น้ำอยู่ระหว่างจุดการเชื่อมต่อของแม่น้ำหลายสายจากทางเหนือที่ไหลเชื่อมต่อกันและเป็นจุดกำเนิดของแม่เจ้าพระยา แม่น้ำสายหลักของสยามประเทศ
“รอเสียหน่อยนะนายฮ้อย หลวงปู่ดุลย์กำลังทำสมาธิ”
เด็กวัดบอกกับคณะของนายฮ้อยที่นั่งรออยู่บนศาลาวัด ที่เป็นศาลาไม้ขนาดเล็ก ธารทิพย์ ได้แต่เหลือบตามองหน้าหล่อคร้ามของประมุขทัพควายอย่างฉงน ด้วยไม่ทราบว่าเขาจะพาเธอปลีกจากทัพมาที่นี่ด้วยเหตุใด
“หลวงปู่ดุลย์เป็นผู้แก่กล้าวิชา ท่านเป็นคนเมืองประทายสมันต์เป็นคนที่ประสาทวิชาให้ข้าตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ท่านมาจำวัดที่นี่ได้ปีกว่าแล้ว”
พระจากเมืองสุรินทร์เช่นนั้นรึ?
“เราจำเป็นต้องพึ่งท่าน ตอนนี้พวกผยู่ข่ายมันรู้ตัวแล้ว ว่าเอ็งถูกดึง
