บทที่8 เพียงสบตา
1734 คำ
ริมฝีปากหนาสอดแทรกลิ้นเข้าสู่โพรงปากนุ่ม กวาดชิมความหอมหวาน สัมผัสนุ่มลิ้นพร้อมกลิ่นกายหอมหวานเสมือนดอกแก้วที่อคิราห์ชื่นชอบ เขายับยั้งอารมณ์ตัวเองไม่ได้ถ้าหากแก้วหอมผลักตัวเองออกจากอ้อมกอดแกร่ง
“คุณอิฐ”
แก้วหอมผลักใบหน้าอ่อนหวานออกจากใบหน้าคมสัน มือแกร่งสองข้างโอบเอวเล็กแนบชิดแน่น ด้วยความเจ็บข้อเท้าเล็กน้อยทำให้เธอไม่กล้าขยับไปไหน เกรงว่าเป็นภาระให้เขาต้องดูแล ทั้งที่ไม่จำเป็น
เพียงสบตาดวงตาสองคนต่อกัน แก้วหอมเห็นประกายความจริงใจจากเขาที่มีต่อเธอด้วยแววตาอ่อนโยนละมุนละไม เธอเองก็เคยมีแฟนอย่างเช่นดนิภัค
ทว่าไม่เคยเห็นแววตาของคนรักกันด้วยความจริงใจผ่านดวงตาคู่คมของดนิภัคเลยสักครั้ง
ผิดคาดกับคนนอกสายตาอย่างอคิราห์ มองแวบแรกมีความรักจากปากของเขาจริง เขาเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่ปิดบังอะไร แตกต่างจากอดีตแฟนหนุ่มที่บางครั้งอ้างเหตุผล ไม่ให้เวลาเธอเต็มที่เหมือนคู่รักคู่อื่น
“น้องแก้ว”
น้ำเสียงเข้มเอ่ยเสียงอ่อนนุ่มเรียกชื่อเธอ อคิราห์ระงับอาการตื่นเต้นเอาไว้ พอเป็นแก้วหอม เขาก็เสียการควบคุมตัวเอง ปกติเขาควบคุมความรู้สึกไม่ให้ออกมาทางสีหน้า
“เอ่อ คุณอิฐ”
แก้วหอมระงับอาการหัวใจเต้นผิดปกติอย่างไม่เข้าใจตัวเอง เธอแอบสงสัยว่าตนเป็นโรคหัวใจหรือเปล่า เวลาอยู่ใกล้ชิดเขา หัวใจเกิดอาการเต้นแรงผิดจังหวะ
“น้องแก้วไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่มั้ยครับ”
“เอ่อ ไม่แล้วค่ะ กรุณาช่วยปล่อยมือออกจากตัวฉันได้แล้วค่ะคุณอิฐ”
“พี่ขอโทษที่เสียมารยาทกับน้องแก้ว แต่พี่ปล่อยมือออกจากตัวแก้วไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะครับ”
อคิราห์ยกตัวร่างระหงออกจากบันไดหน้าบ้านมาลงพื้น แก้วหอมตกใจเสียทรงเผลอเอามือวางบ่าไหล่กว้างเขาลืมตัว น้ำเสียงเข้มเอ่ยกระซิบบอก เธอรู้สึกร้อนวูบวาบ ขัดเขินไปทั้งตัว
“ไม่เป็นไรแล้วนะครับคนดีของพี่”
“เอ่อ ฉันขอบคุณคุณอิฐนะคะที่ช่วย”
แก้วหอมปรับสีหน้าเป็นปกติ เธอหลีกเลี่ยงสบตาดวงตาคมกริบคู่นั้น ภาพเมื่อสักครู่ยังคงติดตาเธออยู่ไม่หาย
“ต่อจากนี้ไปน้องแก้วเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของพี่ น้องแก้วไม่ต้องขับรถไปเอง พี่จะมารับน้องแก้วไปทำงานบริษัท ‘ของเรา’ พร้อมกัน”
อคิราห์เก็บสีหน้าเก่ง ทว่าเขาไม่รู้ว่าใบหูของสองข้างแดงเถือกเพราะเขินที่ใกล้ชิดคนแอบชอบข้างเดียว
“ของเรา? หมายความว่ายังไงกันคะคุณอิฐ”
“พี่พูดถูก น้องแก้วเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของเจ้าของบริษัทซึ่งก็คือพี่ ยังไงน้องแก้วก็มาเป็นส่วนหนึ่งของที่นั่นแล้ว ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน เชิญครับ ผู้ช่วยส่วนตัวของพี่”
อคิราห์ยิ้มเล็กยิ้มน้อย หัวใจแกร่งข้างในฟ่องฟู เต็มเปี่ยมล้มด้วยความสุขที่ได้ขโมยจูบแรกจากแก้วหอม รสชาติหอม หวานนุ่มลิ้นสัมผัส ทำให้เขามีแรงกำลังใจในการทำงานทั้งวัน
“ค่ะ” ‘ไม่จำเป็นต้องบริการแก้วถึงขนาดเปิดประตูรถให้ก็ได้’
แก้วหอมค่อนขอดเขาในใจ ยอมเข้าไปนั่งบนรถยนต์คันหรูที่เจ้าของรถเปิดประตูรถให้ราวกับเธอเป็นผู้หญิงคนสำคัญของเขา
อคิราห์ยกยิ้มพึงพอใจ อย่างน้อยไม่ถูกแก้วหอมส่งสายตาขวางหรือเอ่ยปากตะเพิดไล่เพราะรำคาญเขาตามตื้อ ที่บอกว่าจะจีบเธอเป็นความจริง ไม่ใช่จีบมาเป็นแฟน แต่จีบมาเป็นเมียรักเพียงหนึ่งเดียว และเขาก็เริ่มทำคะแนนและดามใจบาดแผลของเธอทีละน้อย
แก้วหอมคือตัวจริงของอคิราห์!
รถยนต์คันหรูแล่นขับออกจากบ้านใหญ่ โดยมีสายตาเข้มคู่หนึ่งแอบมองสองหนุ่มสาวกอดกันและจูบดูดดื่มต่อหน้าราวกับเป็นคู่รักคู่ใหม่
เขากำมือแน่นมองเห็นสีหน้าสดใส อิ่มเอมไม่เห็นเค้าโครงของความเสียใจสักนิดตามที่เขาคาดหวังไว้
ดนิภัคไม่ยอมเลิกรากับแก้วหอม และเขาโกรธแค้นผู้ชายคนนั้นเข้ามาตามจีบอดีตแฟนสาว ดูท่าว่าแก้วหอมเริ่มใจโอนเอียงไปทางอคิราห์ โอกาสน้อยมากที่เขาขอคืนดีกับเธอ เพียงมีมือที่สามเข้ามาขัดขวางบ่อเงินบ่อทองของตน
“ฉันไม่ยอมแพ้หรอก ยังไงฉันต้องเอาน้องแก้วมาเป็นของฉันเหมือนเดิมให้ได้!”
ดนิภัคยังคงเชื่อมั่นว่าเธอรักและมีเยื่อใยต่อเขา
……
มาริคกับบัวหอมยืนมองดูลูกสาวและอคิราห์ บัวหอมอยากให้ลูกสาวเลิกเศร้าหมอง เสียอกเสียใจกับอดีตแฟนหนุ่ม และอคิราห์เข้าทางผู้ใหญ่ รักก็บอกว่ารักแก้วหอมตามตรงเมื่อสองปีที่แล้ว
รักข้างเดียวในใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง จะมีผู้ชายคนไหนดี เพียบพร้อมกับลูกสาวตัวเองไปมากกว่าอคิราห์คงไม่มีอีกแล้ว
“บัวหวังว่าคุณอิฐจะดามใจลูกสาวของเรานะคะ หนูแก้วเจ็บปวดกับรักครั้งแรก บัวอยากให้หนูแก้วลองเปิดใจกับคุณอิฐ เพราะเขาเป็นคนตรงไปตรงมา รู้สึกยังไงก็บอกแบบนั้นไม่เคยปิดบัง บัวอยากเห็นลูกสาวคนสุดท้องสวมใส่ชุดเจ้าสาวแล้วค่ะพี่ริค”
“เรื่องของหัวใจลูก พี่เองก็ไปบังคับเขาไม่ได้ พี่เชื่อว่าคุณอิฐจะทำให้หนูแก้วหายจากบาดแผลครั้งนั้นและยอมรับคุณอิฐได้ เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับหนูแก้วเป็นคนตัดสินใจเอง เราเป็นพ่อแม่ เอาใจช่วยลูกอยู่ห่างๆ ก็พอ”
“หวังว่าบัวคงไม่เลือกว่าที่ลูกเขยผิดคนแล้วนะคะ”
บัวหอมเคยเลือกดนิภัคเป็นว่าที่ลูกเขยผิดพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง มารดาเชื่อว่าอคิราห์จะทำให้ลูกสาวเธอพบเจอแต่ความสุข แก้วหอมไม่ต้องพบเจอความเสียใจอีก
“แก้วหอมหรือน้องแก้วจะมาเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของฉัน น้องแก้วครับ แมทธิว เลขานุการหน้าห้องทำงานของพี่”
อคิราห์พาผู้ช่วยส่วนตัวคนใหม่และคนเดียวในใจเขาก้าวเข้าสู่บริษัทเครือใหญ่โตมาแนะนำตัว ทำความรู้จักเลขานุการหน้าห้อง คนใกล้ชิดของเขาล้วนแต่เป็นผู้ชายเพื่อความสะดวกสบายใจ ยกเว้นผู้ช่วยส่วนตัวคนนี้ที่เขาใช้ตำแหน่งนี้บังหน้า เพราะเขาต้องการแก้วหอมในฐานะมากกว่านั้น
“ผม แมทธิว ยินดีที่ได้รู้จักครับนายหญิง เอ่อ คุณแก้วหอม”
แมทธิว เลขาฯ หนุ่มผู้ทำหน้าที่แทนท่านประธานเสียส่วนใหญ่ เขารู้ว่าแก้วหอมคือคนที่เจ้านายอยากตีตราจับจองมาเป็นว่าที่เมีย ไม่ใช่ตำแหน่งผู้ช่วยส่วนตัวที่อคิราห์อุปโลกน์ขึ้นมาบังหน้า
เพียงเห็นหน้าว่าที่ภรรยาท่านประธานอคิราห์ภายในอนาคตก็รู้ความรู้สึกรักแรกพบของเจ้านายว่าคลั่งรักหนักแม้เห็นหน้าและเพ้อถึงรูปภาพใบเดียว
แก้วหอมเป็นผู้หญิงสวย อ่อนหวาน จนเลขาฯ แอบตกตะลึงตาค้างไปชั่วขณะโดยเฉพาะรอยยิ้มแสนหวานนั่น
‘ว่าที่เมียท่านประธานสวยขนาดนี้ มิน่าล่ะ ท่านประธานถึงหวงหนักหวงหนาที่เอ่ยเรียกชื่อเธอ’
“เช่นกันค่ะ ฉันคงต้องถามคุณแมทธิวอีกเยอะเลยค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ”
แก้วหอมจงใจส่งรอยยิ้มหวานทักทายเลขาฯ หน้าห้อง เธอประหม่ากับการปฏิบัติงานจริง ยังอ่อนหัดเรื่องการทำงานเป็นผู้ช่วยผู้บริหารสูงสุด ทักทายด้วยรอยยิ้ม เป็นมิตรต่อคนทำหน้าที่นี้น่าส่งผลดีต่อเธอในด้านภาพลักษณ์การทำงานวันแรก
“เอ่อ ครับ”
แมทธิวเห็นลูกไฟเพลิงโทสะจากคนอยู่ข้างกายหญิงสาวแอบสะดุ้งโหยง เขาไม่กล้ารับรอยยิ้มจากคนที่มีเจ้าของ ซึ่งเจ้าของหวงมาก เขากลัวถูกอคิราห์ไล่ออกเสียก่อน
“น้องแก้ว เข้าไปดูห้องทำงานของพี่ดีกว่า”
อคิราห์ข่มกลั้นอารมณ์หึงหวงตัวเองลดลงในจุดที่ควบคุมมันได้ ทีกับเขา น้อยครั้งนักแก้วหอมไม่ส่งยิ้มอ่อนหวานต่อหน้าตัวเองเลย ทว่าพอกลับเลขาฯ หนุ่มของเขา แจกรอยยิ้มไมตรีหวาน เขาก็อดหึงหวงเธอไม่ได้
“ค่ะ”
แมทธิวเห็นสายตาขุ่นเคืองจากประธานหนุ่ม แก้วหอมไม่ทันสังเกตว่ามือใหญ่โอบเอวเล็กแนบชิดสนิทสนมต่อตัวเขา พลางประคองเดินเข้าสู่ด้านในห้องทำงาน
ตั้งแต่ทำงานรับใช้เจ้านายหนุ่ม เลขาหนุ่มไม่เคยเห็นอคิราห์มีอาการหวงของที่พยายามตีตราจับจองอยากครอบครองเป็นเจ้าของตัวเองมาก่อน
“สงสัยคุณแก้วหอมคงเป็นตัวจริงของท่านประธานเสียแล้วละ”
แก้วหอมเก็บอาการวูบวาบข้างใน เพียงสัมผัสกายแกร่งแนบชิดร้อน เธอเผลอลืมตัวให้เขาสัมผัสโอบกอดแนบชิดพิงพังบ่าไหล่กว้างแข็งแรงเข้าสู่ด้านในห้องทำงาน สายตาคู่หวานหันมองรอบห้อง กว้างขวาง ด้านหลังเป็นกระจกห้องเห็นวิวทิวทัศน์ข้างนอก มีตึกใหญ่หรูหราอยู่ใจกลางเมือง
“ตรงนี้เป็นโต๊ะทำงานของพี่ น้องแก้วอยากนั่งตรงไหนก็ได้ เพราะเป็นของแก้วอยู่แล้ว”
“เอ่อ แล้วจะให้ฉันทำงานอยู่ตรงไหนล่ะคะ คุณอิฐ”
แก้วหอมไม่เห็นโต๊ะทำงานอื่นใดๆ นอกจากโต๊ะใหญ่ของเขาที่ติดชื่อป้ายท่านประธานอคิราห์
“บนโซฟา”
“ซะ โซฟา?”
แก้วหอมบอกตัวเองว่าอคิราห์เป็นผู้ชายอันตราย อันตรายต่อการเต้นผิดจังหวะหัวใจของเธอ ยิ่งอยู่ใกล้ชิดมากเท่าไหร่ หัวใจยิ่งหวั่นไหว
อคิราห์ยกยิ้มมุมปากเสมือนหยอกเย้าว่าที่ภรรยาในอนาคต บาดแผลในใจเธอ เขาจะรักษาด้วยความรักทั้งหมดที่มีจากตัวเอง
“น้องแก้วไม่รู้เหรอว่าผู้ช่วยส่วนตัวของพี่ หมายถึงอะไร น้องแก้วก็น่าจะรู้ว่าผู้ชายอยากได้อะไรจากตัวผู้หญิงที่มีกลิ่นกายหอมอย่างน้องแก้ว ทำงานบนโซฟาก็เร้าอารมณ์พี่ได้เหมือนกันนะครับ”
“....”
- ผู้เขียน
