บทที่9 ลองเปิดโอกาสตัวเอง
1719 คำ
“ฉันว่ามันควรไม่เหมาะสมนะคะคุณอิฐ เอ่อ ท่านประธาน ฉันมาทำงาน ไม่ใช่มาเป็นผู้หญิงอ่อยผู้ชายเหมือนอย่างที่คุณอิฐคิด”
แก้วหอมระงับความสั่นไหวในใจ เพียงใบหน้าคมสันโน้มใกล้ชิดปลายจมูกของเธอ ลมหายใจเป่าอุ่นร้อนจรดรดใบหน้าอ่อนหวานกับการรุกเร้าอย่างมีชั้นเชิงของเขา
เธอกับเพิ่งทำความรู้จักกันได้เพียงสองวัน หัวใจมีรอยบาดแผลสดใหม่ยังไม่หายจากอดีต กลับรู้สึกดี กระชุ่มกระชวยแปลกประหลาด
แค่เขาทำดีกับเธอ หัวใจดวงน้อยแสนอ่อนไหวก็โอนเอียงเอนไปทางเขาเสียแล้วเหรอ
“พี่ล้อเล่น ถ้าน้องแก้วต้องการโต๊ะทำงาน เดี๋ยวพี่จัดการให้เองครับ”
อคิราห์หยอกเย้าหญิงสาว ก่อนเขาโน้มตัวออกจากโซฟาที่มีร่างระหงทรุดลงนั่งเพราะหนีเขาไม่พ้น
“ค่ะ ทว่าทีหน้าทีหลังคุณอิฐ เอ่อ ท่านประธานอย่ามาพูดล้อเล่นแบบนี้กับฉันอีก ฉันไม่ชอบให้ใครมาล้อเล่นกับความรู้สึกของฉัน”
แก้วหอมรู้ตัวว่าเสียเปรียบกับคนมีอำนาจ ตัวโตเหนือกว่าเธอ คนไม่ยอมพ่ายแพ้อะไรง่ายดายยังคงหยิ่งยโสจัด เชิดหน้าใส่ไม่เกรงกลัว
“ไม่ต้องเรียกพี่แบบนั้นก็ได้ ในฐานะที่น้องแก้วเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของพี่ พี่อยากให้น้องแก้วเรียกตัวเองว่าแก้ว แล้วเรียกพี่ว่าพี่อิฐ จะได้มั้ยครับ”
“ทำไมฉันต้องเรียก ในเมื่อเราสองคนไม่ได้สนิทสนมกันขนาดนั้นสักหน่อย”
แก้วหอมหยิ่งในศักดิ์ศรีตัวเอง คำเรียกพวกนั้นเอาไว้ใช้คนที่สนิทสนม เชื่อใจไว้วางใจซึ่งกันและกัน และอีกฝ่ายต้องเต็มใจเรียก ไม่ใช่ต้องใช้อำนาจประธานบริษัทบีบบังคับข่มขู่ เธอไม่ชอบการถูกบังคับหรือคลุมถุงชน
“ไม่เรียกก็ต้องเรียกครับ พี่ไม่ได้บังคับ พี่รู้ว่าน้องแก้วต้องใช้เวลารักษามัน”
อคิราห์เข้าใจความรู้สึกของเธอดี แก้วหอมถูกเลี้ยงดูคอยตามใจตลอดชีวิต ไม่มีใครสามารถบังคับเธอได้ เขาจะรอ รอจนกว่าเธอจะเรียกเขาว่าพี่อิฐอย่างสนิทสนมด้วยความเต็มใจ
มือหนาหยิบโทรศัพท์ติดต่อเลขานุการหนุ่มจัดการหาคนยกโต๊ะทำงานผู้ช่วยส่วนตัว ใช้เวลาสั่งการไม่กี่ชั่วโมง โต๊ะทำงานของแก้วหอมติดตั้งข้างกับโต๊ะทำงานของอคิราห์ก็เสร็จสมบูรณ์ หรูหราตามความต้องการผู้บริหารสูงสุด
“ชอบมั้ยครับน้องแก้ว”
“ชอบค่ะ แต่ถ้าอยากให้ฉันชอบมากกว่านี้ ท่านประธานต้องให้ฉันย้ายอยู่ไกลจากโต๊ะทำงานคุณอิฐ ฉันไม่ชอบคนมาจ้องมองฉันในเวลาทำงาน”
แก้วหอมพึงพอใจกับการจัดสรรเวลาอันรวดเร็วของเจ้านายใหญ่ ทว่าคิดในใจเธอเป็นลูกน้องเขา ถ้าเธอเรื่องมากแบบนี้ เขาอาจไม่พอใจก็เป็นได้
“แต่พี่อยากให้น้องแก้ว เอ่อ ผู้ช่วยส่วนตัวของพี่อยู่ในสายตาของเจ้านายตลอดเวลา เอ๊ะ นี่พี่หรือน้องแก้วกันแน่ที่เป็นเจ้านาย ทำไมพี่ต้องทำตามคำสั่งน้องแก้วด้วย”
“ฉันเป็นแค่ผู้ช่วยส่วนตัวของคุณ ฉันจะไปมีสิทธิ์ออกคำสั่งจากบอสใหญ่ได้ยังไงกันล่ะคะ”
หญิงสาวอับอายตัวเองที่ทำตัวไร้มารยาท ไม่ให้เกียรติเจ้านายของเธอ ทว่าเขาชอบเข้ามารบกวนจิตใจเธอตลอดเวลาจนลืมว่ามีบาดแผลในอดีต
“หรือว่าน้องแก้วอยากเป็นมากกว่านั้นล่ะ ตำแหน่งว่าที่ภรรยาของพี่ก็ยังว่างอยู่นะครับ น้องแก้วสนใจหรือเปล่า”
อคิราห์ไม่พลาดโอกาสจีบผู้ช่วยส่วนตัว เขาเห็นแก้มแดงระเรื่อปรากฎแก้มขาวนวลอมชมพูน่าสัมผัสด้วยแก้มของเขา
“คุณอิฐอย่าหวังเลยค่ะว่าฉันจะยอมใจอ่อน ฉันว่ามาเริ่มงานดีกว่าค่ะ วันนี้ท่านประธานมีงานด่วนอะไรให้ฉันตามติดไปด้วยมั้ยคะ”
แก้วหอมเอ่ยเสียงหมางเมิน เว้นระยะห่างความสัมพันธ์เจ้านายกับลูกน้องสาว เธอยอมมากับเขาก็เพื่อเรียนรู้งานธุรกิจ ไม่ใช่มาฟังคำออดอ้อนหวานเผลอทำเอาหัวใจเธอสั่นไหว
เขาคือตัวอันตรายต่อหัวใจ เธออยากออกไปจากห้องนี้เพื่อระงับอาการหัวใจเต้นผิดปกติทุกทีที่อยู่ใกล้ชิดบอสใหญ่ อยู่กับเขาทีไหร่ เธอเริ่มใกล้เป็นโรคหัวใจทันท่วงที
“วันนี้มีครับ พี่ให้แมทธิวจดตารางงานของพี่เพื่อให้น้องแก้วรู้ อีกเดี๋ยวแมทธิวคงเอาข้อมูลมาให้น้องแก้ว ระหว่างนั้นพี่จะพาผู้ช่วยส่วนตัวของพี่พบลูกค้าคนสำคัญ เราไปกันเถอะครับ”
“ปะ ไปไหนคะคุณอิฐ เราเพิ่งเข้ามาเองนะคะ”
“ออกไปข้างนอกยังไงกันครับ”
“แล้วให้คุณแมทธิว เลขาของคุณอิฐไปด้วยใช่มั้ยคะ”
แก้วหอมไว้วางใจถ้าหากมีเลขานุการหนุ่มอีกคนตามติดเขากับเธอสองคนไปพบลูกค้า เธอไม่ชินกับการอยู่กับชายหนุ่มสองต่อสองตามลำพัง
“เปล่าครับ พี่มีผู้ช่วยของพี่อยู่ตรงหน้านี้ทั้งคน พี่จะให้คนนอกไปติดตามด้วยทำไมล่ะครับ”
อคิราห์แอบเก็บอารมณ์ขุ่นเคืองมัวในใจที่เธอพูดถึงชายอื่น ทั้งทีคนที่เธอต้องคิดถึงคือเขาคนเดียว เขาหึงหวงเธอในฐานะว่าที่คนรักของแก้วหอมภายภาคหน้า
“อ้าว ปกติฉันเห็นพวกพี่ชายมีเลขาส่วนตัวตามติดไปไหนตอนไปทำงานเกี่ยวกับบริษัทตัวเอง แล้วทำไม”
“พี่เป็นเจ้านาย พี่อยากให้ใครไปด้วยก็ต้องเป็นคนคนนั้น ซึ่งก็คือน้องแก้ว”
ท่านประธานอคิราห์จับมือเล็กของผู้ช่วยส่วนตัว ไม่ต้องการให้เธอเอ่ยปากเซ้าซี้ถามเขาให้ขี้เกียจหาคำตอบอีก เธอไม่รู้สักนิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงคนสำคัญ ทั้งทีผู้หญิงหลายคนอยากเป็นคนสำคัญของเขา มีแต่แก้วหอมคนเดียวที่ครอบครองพื้นที่ส่วนตัวหัวใจของตัวเอง
ใครๆ ต่างรู้ว่าอคิราห์หวงแหนชีวิตโสดตัวเองมาก อยู่ในพื้นที่ส่วนตัว ไม่ชอบใครเข้ามายุ่มย่าม เขายอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพราะรัก เธอคนเดียวที่ครอบครองหัวใจส่วนตัวได้ เพียงแก้วหอมไม่รู้ตัว
“ท่านประธาน คุณแก้วหอม”
แมทธิวรีบหยัดตัวลุกขึ้นเมื่อประตูห้องทำงานประธานบริษัทสูงสุดเปิดออกมา อคิราห์สั่งการเลขานุการเปรียบเสมือนเป็นตัวแทนทำงานส่วนผู้บริหารใหญ่แทบทั้งหมด
“ฉันจะพาผู้ช่วยส่วนตัวของฉันออกไปพบลูกค้าข้างนอก ส่วนนายนั่งทำงานแทนฉันที่นี่ ใครมาหาก็ตอบไปว่าฉันไม่อยู่ ติดธุระด่วน”
“แต่ว่าวันนี้ไม่มีลูกค้าคนไหนนัดคุยงานข้างนอกนะครับ ส่วนมากจะเป็นวันมะรือ วันนี้ช่วงบ่ายท่านประธานต้องเข้าประชุมทุกอาทิตย์อยู่แล้วนี่ครับ” เลขานุการหนุ่มตอบด้วยความซื่อสัตย์ โดยไม่ทันสังเกตสายตาดุดันมาทางเขา
“เผอิญเขาโทรมาเร่งด่วนว่าจะต้องเป็นวันนี้ น้องแก้ว อย่าไปฟังเลขาของพี่เลย เราไปดีกว่านะครับ”
“เอ่อ ค่ะคุณอิฐ”
“ซวยแล้ว เราจะถูกท่านประธานไล่ออกมั้ยเนี่ย”
แมทธิวรู้ชะตากรรมตัวเอง ลับหลังแผ่นหลังแกร่งของอคิราห์จับมือแก้วหอมแน่นเดินเข้าลิฟต์ส่วนตัว เขารู้ว่านั่นเป็นข้ออ้างของประธานหนุ่มต้องการใช้เวลาทำความสนิทสนมของแก้วหอมตามลำพัง
“หวังว่าคุณแก้วหอมจะยอมเปิดใจรับรักท่านประธานนะครับ ผมไม่อยากถูกท่านไล่ออกตอนนี้”
แมทธิวภาวนาในสิ่งที่อาจเป็นไปไม่ได้!
……
“คนไหนล่ะคะ ที่คุณอิฐบอกว่าเป็นลูกค้าคนสำคัญต้องนัดคุยที่ข้างนอก”
แก้วหอมถูกอคิราห์พามาสู่ห้างสรรพสินค้าเครือสาขาของเขาที่ส่งผ้าไหมชั้นดีเป็นประจำ เธอกับเขานั่งรอลูกค้านานนับชั่วโมงกว่า ไม่เห็นมีใครมาเสียที
“สงสัยเขาคงจะไม่มาแล้วละครับ น้องแก้วเอาอีกไหมครับ เดี๋ยวพี่สั่งเพิ่มให้”
อคิราห์ไม่สนใจเรื่องลูกค้า การเขาพาเธอมาเดต มองหน้าแก้วหอม เขาอิ่มเอมหัวใจจนอยากหยุดเวลาช่วงนี้เอาไว้นานๆ
“นี่คุณอิฐหลอกฉันให้พาออกมาข้างนอกกันอย่างนั้นเหรอ! ฉันขอตัวกลับบริษัทดีกว่า”
“เดี๋ยวสิครับน้องแก้ว”
อคิราห์พยายามคว้าข้อมือเล็กฉุดดึงเอาไว้ ไม่ให้หญิงสาวเสียหน้าออกจากร้านอาหาร ทว่าใครบางคนเข้ามาทักทายทำเอาเขาไม่สบอารมณ์
“น้องแก้ว”
“พี่แดน!”
ดนิภัคแอบตามอคิราห์พาแก้วหอม อดีตแฟนสาวของเขามาที่นี่ ชายหนุ่มไม่ยอมเลิกรากับเธอและพยายามขอคืนดี แม้ว่ามีชายอื่นติดพันแก้วหอม ดนิภัคไม่สนใจ
“น้องแก้ว พี่โทรหาน้องแก้วทำไมไม่รับ แถมยังบล็อกเบอร์ ลบทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเคยติดต่อกันมาตลอด พี่รู้ว่าน้องแก้วยังโกรธพี่ พี่ขอโทษ ฟังพี่อธิบายก่อนได้มั้ย”
ดนิภัคพยายามขอคืนดีกับแฟนสาว เขารู้ว่าตกหลุมรักเหยื่อตัวเอง และไม่ยอมเสียเธอไปให้กับอคิราห์เด็ดขาด
“แก้วบอกแล้วไงว่าพี่แดนอย่ามาเจอกับแก้วอีก เราสองคนจบกันไปนานแล้ว พี่แดนไม่ได้รักแก้วจริง”
เสมือนบาดแผลเริ่มหายดีกลับถูกแฟนเก่าสะกิดบาดแผลกลัดหนองให้เจ็บปวด ครั้งนี้แตกต่างออกไป แก้วหอมหมางเมิน เย็นชากับดนิภัค
“ไม่จริง พี่รู้ว่าน้องแก้วยังโกรธพี่ พี่รักน้องแก้ว เรากลับมาเป็นแฟนเหมือนเดิมได้มั้ย”
“แก้วไม่ได้โกรธ แต่แก้วเกลียดพี่แดน แก้วหมดรักพี่แดนแล้ว เลิกยุ่งกับแก้วสักที!”
“น้องแก้ว พี่ไม่เชื่อ”
ดนิภัคไม่ยอมรับผลการกระทำของตัวเอง ที่แก้วหอมหมดเยื่อใยเพราะอคิราห์ต่างหาก
“น้องแก้วเป็นแฟนผม ถ้าคุณดนิภัคยังมาวุ่นวายแฟนของผมอีก ผมไม่ปล่อยเอาไว้แน่!”
- ผู้เขียน
