“ท่านครับ ฉินหยางกำลังจะกลับถึงบ้านแล้วครับ"
พอฉินหยางเดินเข้าหมู่บ้าน คนของอี้เฟยหยางก็รีบรายงานเจ้านายทันที
อี้เฟยหยางจึงเดินทางออกจากบ้าน เขาเตรียมตัวมาแสดงฝีมือทำอาหารที่บ้านไป๋หรง แต่เมื่อมาถึงก็ต้องตกใจที่เจอกับฉินฟาง
“พี่หยางหยาง คุณแม่ผมเองครับ แม่ฉินฟาง… แม่ พี่อี้เฟยหยางเจ้าของน้ำหอมบริษัทที่พี่ไป๋หรงเป็นพรีเซนเตอร์อยู่”
อี้เฟยหยางลอบถอดหายใจ ในคำแนะนำที่ฉินหยางเอ่ย ไม่อย่างนั้นเขาเองก็ไม่รู้จะแนะนำตนเองกับคุณแม่อย่างไร
“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ วันนี้ผมต้องฝากท้องด้วยนะครับ”
การเข้าครัวของอี้เฟยหยางวันนี้คงต้องเก็บพับลงไป
ไป๋หรงกลับจากการไปเรียนภาษาอังกฤษ นับวันไป๋หรงเองก็ต้องเรียนหลากหลายด้าน เพื่อที่พัฒนาตนเอง เมื่อเข้ามาภายในบ้านก็ได้ยินเสียงคล้ายคนกำลังต่อสู้กันและมีเสียงโอ้ยครวญ ของอี้เฟยหยาง
ตุ๊บ!!
“ไม่ ๆ ๆ พอแล้วๆ พี่ไม่ไหวแล้ว”
เสียงของอี้เฟยหยางดูลนลาน
