“ไม่!! ข้าจะตามเจ้าทุกภพทุกชาติ แม้ความตายก็ไม่อาจแยกจาก” เมียสวยขนาดนี้คิดว่าเขาจะยอมเหรอ ตอนนี้นึกอยากพาเมียกลับจวนเสียแล้ว
“เช่นนั้นท่านพยายามหน่อยนะ” จิวฮวายกแขนโอบรอบคอแล้วกระซิบที่ข้างหูนิ่งอันโหวด้วยรอยยิ้ม
ชะตานางเปลี่ยนไป นางไม่ได้ตาย ความตายไม่ใช่จุดจบของนางในชาตินี้ นางได้อยู่กับเขาได้อุ้มลูกให้เขา เท่านี้ก็นับว่าสวรรค์ยังมีตา รับรู้การขอร้องจากเขา
“ข้ารักเจ้า และจะรักเจ้าเพียงผู้เดียว...” เขาบอกรักสตรีที่เคยเกลียดที่สุด ทำเอาจิวฮวาหน้าแดงร้อนไปถึงใบหู
คำว่ารักที่อยากได้ยิน นางก็ได้ยินแล้วชาตินี้ต่อให้ตายก็ไม่มีห่วงอันใด
“ข้าอยากกลับเรือนดอกท้อแล้ว” จิวฮวาซบที่อกของสามี คล้ายออดอ้อนในที แต่มีหรือที่เขาจะไม่ตามใจ
“ย่อมได้ ข้าจัดเรือนดอกท้อไว้ใหม่แล้ว และจะย้ายมาอยู่กับเจ้าด้วย ดีหรือไม่” ดวงตาของเขาเปล่งประกายเมื่อคิดว่าจะได้นอนกอดภรรยาตัวน้อยของตัวเองสักที
อื้ม!!!
