“เหตุใดต้องขัดขืนในเมื่อเจ้าก็รู้ว่าข้าชอบอยู่กับเจ้าบนเตียง”
“แต่ข้ามิชอบ” มือเล็ก ๆ ทุบหน้าอกแกร่งให้ออกจากการกกกอดนาง
“แล้วเจ้าอยากจะอยู่ในอ้อมกอดใครกัน”
“ผู้ใดก็ได้ที่ไม่ใช่ท่าน”
“เจ้า!!!” เพียงนางตอบแค่นี้ อารมณ์หึงหวงก็ผุดขึ้นทันที นี่นางลอบคบชู้จริงหรือ
“เจ้าก็รู้ว่าข้าเกลียดคนที่หลอกลวงข้า...หากเจ้าคิดสวมเขาข้าจะทำให้เจ้าไม่ต้องออกไปไหนตลอดชีวิต”
“เช่นนั้นก็ฆ่าข้าเสีย เพราะยิ่งเกลียดข้ายิ่งต้องทำ”
“เหตุใดเจ้าอยู่กับข้ามิได้ แต่อยากอยู่กับผู้อื่น”
“ผู้อื่นเขาแสนดีกับข้าอย่างไรเล่า”
“ใช่...ข้าเกลียดเจ้า เจ้ารู้ไว้ด้วย”
“ดีเกลียดให้มาก เกลียดแล้วอย่ารักข้าก็แล้วกัน” นางชอบยิ่งที่เขาเกลียดนาง
“เจ้า!”
ขณะที่เขากำลังเผลอนางก็ผลักเขาลงจากเตียงไป แล้วก็นอนไม่สนใจเขาอีก คิดว่าเดี๋ยวเขาก็สั่งให้คนปิดเรือนขังนางเช่นเดิม
‘เขาก็เช่นนี้!!!’
“ข้าไม่ยอมปล่อยเจ้าให้ไปมีความส
