“ฝ่าบาทไม่อยากพบผู้ใดพวกท่านรีบกลับไปก่อนฝ่าบาทจะกริ้ว” เสียงเล็กแหลมของฉีกงกงกล่าวขึ้นทั้งผลักดันให้เหล่าขุนนางน้อยใหญ่ที่มาก่อกวนในตำหนักส่วนพระองค์ของฝ่าบาทกลับไปก่อนที่ความจะแตก
“มิใช่ว่าฝ่าบาทไม่ได้อยู่ในตำหนักหรอกหรือ” ใต้เท้าผู้หนึ่งที่ได้ยินข่าวบางอย่างมากล่าวขึ้น หากฝ่าบาทสวรรคตจริง แผ่นดินจะไร้ผู้สืบบัลลังก์ไม่ได้ เรื่องราวจะโกลาหลมากยิ่งขึ้นไปอีก
“พวกท่าน...กล่าวอันใดรู้หรือไม่ลบหลู่ฝ่าบาทมีโทษสถานใด”
“สถานใดก็มิกลัว เพราะไม่มีฝ่าบาทแล้ว ข้าได้ยินมาว่าฝ่าบาทโดนลอบปลงพระชนม์ไปแล้ว มิใช่ว่าท่านกำลังปกปิดอยู่หรอกหรือฉีกงกง” เหล่าขุนนางที่ได้ยินต่างตกอกตกใจ หากฝ่าบาทสวรรคตโดยที่ยังไม่มีองค์รัชทายาท แล้วผู้ใดกันที่จะสืบบัลลังก์ต่อกัน
“พวกท่านพูดจาระวังปากด้วย” ฉีกงกงเริ่มเหลืออดจริง ๆ คนพวกนี้นอกจากสอพลอไปวัน ๆ ก็ยังแช่งให้ฝ่าบาทตายวันละสามเวลาหรือนี่ หรือคนพวกนี้รออยู่แล้วว่
