“เจ้าจัดการตัดหัวคนของมันใส่กล่องห่อผ้าแพรพรรณส่งไปให้ฮ่องเต้อ่านฮุ่ยด้วย” แคว้นโจวควรต้องตักเตือนอ่านฮุ่ยเสียบ้างมิเช่นนั้น จะกำเริบเสิบสานคิดเข้ามาก่อความวุ่นวายตามอำเภอใจ แล้วแคว้นอื่นจะคิดว่าต้าโจวไร้น้ำยาต่อแคว้นเชลย
“พ่ะย่ะค่ะ”
คำตอบของแม่ทัพใหญ่แห่งต้าโจวเจือไปด้วยความแค้น ในเมื่อพวกมันท้าทายโทสะเขายิ่งนัก ก็จะได้ให้พวกมันได้รับรู้ว่าเขาทำสิ่งใดได้บ้าง
“วันนี้เจ้ากลับไปก่อนเถิด ให้นางอยู่ตำหนักข้า” เสียงที่อ่อนลงบอกกับเขาในฐานะสหาย ทั้งเนื้อตัวของ
อวิ๋นหยางเปรอะเปื้อนไปด้วยโลหิตของนาง กลิ่นคาวคละคลุ้งจนเขาแทบอยากอาเจียน ส่วนด้านในสตรีใบหน้างดงามที่เขาแสนเสียดายนั้นก็ยังไม่ได้สติ
“แต่ว่านาง”
“อยู่ในตำหนักข้ามีอะไรต้องห่วงอีก” เสียงที่เข้มอย่างคนที่ไม่ชอบใจนักของโจวเจิ้งหลี่เรียกสายตาเคลือบแคลงระคนไม่วางใจนักของคนเป็นสามี
“ก็เพราะอยู่ตำหนักหลวนคุนน่ะสิข้าถึงต้องห่วง” เสียงบ
