~เอพริล~
วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไปจนตอนนี้อายุครรภ์ของฉันเข้าสู่สัปดาห์ที่สามสิบแปดแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าลูกสาวตัวน้อยจะอยากออกมาลืมตาดูโลกเลยสักที
ยิ่งใกล้คลอดฉันก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นอยากจะเห็นหน้าลูกสาวตัวน้อยไวๆ และในช่วงนี้แม่ก็หยุดทำขนมขายแล้วเพราะไม่รู้ว่าฉันจะคลอดวันไหน
“เอพริล ทำอะไรอยู่ลูก” เสียงแม่เรียกพร้อมกับเปิดประตูห้องเข้ามา
“ไม่ได้ทำอะไรค่ะแม่” ฉันตอบพรางส่งยิ้มให้แม่
“ไม่ค่อยจะเห่อเท่าไหร่เลยนะ เอาแต่ของเตรียมคลอดมาดูเนี่ย”
“ก็หนูอยากเจอเจ้าตัวเล็กไวๆ แล้วนี่คะแม่ ไม่ยอมออกมาสักที แม่กับยายรอหนูอยู่นะคะ” ฉันตอบแม่ก่อนจะยกมือลูบหน้าท้องที่นูนออกมาเบาๆ
“อุ๊ย!”
“เป็นอะไรลูก?” แม่เอ่ยถามด้วยความตกใจ
“หนูรู้สึกเจ็บท้องค่ะแม่ แล้วมันก็หายไป”
“แม่ว่าต้องใช่แน่ๆ ลูกกำลังจะคลอดแล้วแหละ เรารีบไปโรงพยาบาลกันเถอะ” พูดจบแม่ฉันก็เดินไปลากกระเป๋าและถือตะกร้าเตรียมค
