~ออกัส~
วันนี้เป็นวันเกิดของผม และผมก็นัดกับเพื่อนของผมเหมือนทุกปีที่ผ่านมา
“ไอ้กัส สรุปวันเกิดมึงนี่ไปที่ผับเดิมหรือว่าไปที่ห้องมึงดี?” เสียงของไอ้วายุเอ่ยถามในขณะที่นั่งอยู่ในคลาสเรียน
“ไปที่ผับ” ผมตอบเสียงเรียบ ถ้าขืนให้พวกมันไปที่ห้องผม ความลับที่ผมซ่อนไว้ได้แตกแน่ๆ
“โอเค งั้นเจอกันที่เก่าเวลาเดิม” ไอ้วายุเอ่ยสรุปออกมาอีกครั้ง
“อืม”
“กูอาจจะไปช้าหน่อยนะ พวกมึงอยากกินอะไรก็สั่งได้เต็มที่เลย กูเลี้ยงเอง”
“มึงจะไปไหน?” ไอ้ปรินซ์คิ้วขมวดก่อนจะถามออกมา
“กูแวะเข้าบ้านแป๊บเดียว”
“อ่อ งั้นเดี๋ยวพวกกูไปรอมึงที่นู่นละกัน มึงรีบมาด้วยล่ะ อย่าให้แขกอย่างพวกกูต้องรอนาน” ไอ้วายุพูดออกมา
“เออ! รู้แล้วน่า”
และหลังจากที่เลิกเรียน ผมก็ไปรับยัยเด็กเลี้ยงของผมตามปกติ
“หนูหิวก็หาทำอะไรกินไปเลยนะ ไม่ต้องรอพี่ พี่จะออกไปข้างนอก” ผมบอกเธอเมื่อกลับมาถึงห้องแล้ว
“อ๋อค่ะ ไปนานมั้ยคะ?”
