~คิงส์ตัน~ “ชอบจังนะ หว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายน่ะ” ผมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ หลังจากที่กลับมาถึงคอนโดแล้ว “เมย์ก็อยู่ของเมย์เฉยๆ พวกนั้นเข้ามาคุยกับเมย์ แล้วพี่คิงส์ตันจะให้เมย์ทำยังไงล่ะ?” เธอตอบพร้อมกับเดินมานั่งที่โซฟา “ก็ไม่ต้องคุย บอกไปสิว่ามีผัวแล้ว ผัวหึงมาก บอกพวกมันไปเลย” ผมเดินมานั่งข้างๆ เธอ “พี่คิงส์ตันหึงเมย์เหรอ?” เธอหันหน้ามาถามผม “หึงสิ! หึงมากด้วย” “ทำไมต้องหึงด้วยล่ะคะ?” “ก็มีผู้ชายมาจีบเมียตัวเองต่อหน้าต่อตาขนาดนั้นจะไม่ให้พี่หึงได้ยังไง ไม่ต่อยหน้าคว่ำก็บุญแค่ไหนแล้ว” “หึงโหดซะด้วย” เธอพูดพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย “อย่าให้พี่เห็นว่าเมย์คุยกับผู้ชายคนอื่นอีกนะ” ผมพูดเสียงเข้มออกไป “แล้วเพื่อนเมย์ล่ะคะ พี่คิงส์ตันอย่าลืมว่าเมย์มาเรียนวิศวะนะ ในห้องก็มีแต่เพื่อนผู้ชายทั้งนั้น” “ถ้าเป็นเพื่อนพี่ก็ไม่อะไรหรอก เพราะว่าพี่ก็รู้จักและเคยเห็นหน้าพวกนั้นอยู่แล้ว แต่ไอ