~เมย์~
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาอยู่ในอ้อมกอดของเขา ฉันจึงค่อยๆ จับแขนของเขาออกจากตัว
“จะรีบตื่นไปไหน ยังเช้าอยู่เลย” เขาไม่ยอมปล่อยแขนแต่กอดฉันไว้แน่นกว่าเดิม
“เช้าที่ไหนคะ สายแล้ว”
“เมย์ไม่เพลียหรือไง โดนพี่ตอกทั้งคืนจนถึงเช้า พึ่งจะนอนได้ไม่นานเอง”
“เมย์ไม่ตื่นไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวเลือดไหลเต็มที่นอนพี่คิงส์ตันนะ”
“ทำไม?”
“ประจำเดือนมาค่ะ”
“อ่อ! พี่ก็นึกว่าเมย์โดนพี่ตอกจนเลือดไหล”
“ปล่อยก่อนค่ะ เมย์จะกลับห้อง”
“ปล่อยแล้วค้าบบ” พูดจบเขาก็ยื่นหน้ามาหอมแก้มฉันดังฟอด ก่อนจะปล่อยแขนออกจากตัวฉัน
“ชื่นจาย”
“ไม่เหม็นปากเหรอคะ?”
“เหม็นเหรอ? ไหนมาดมซิ!” สิ้นเสียงเขาก็จับฉันไปจูบอีกครั้งพร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาพัวพัน
“อื้ออ” ฉันพยายามผลักเขาออก ไม่นานเขาก็ผละจูบออก
“ไม่เห็นเหม็นเลย หอมจะตาย”
“เชอะ! วันนั้นยังบอกว่าเหม็นอยู่เลย”
“พี่ก็แค่ล้อเล่นเฉยๆ”
“เหรอ?”
“อืม จริงๆ ไม่เชื่อ
