~เอพริล~
หลังจากที่ตื่นนอน ฉันก็ไปแจ้งยกเลิกเช่าห้องซึ่งแน่นอนว่าฉันไม่ได้เงินมัดจำคืนเพราะฉันยังอยู่ไม่ครบหนึ่งเดือนและไม่แจ้งออกล่วงหน้า ซึ่งฉันก็เข้าใจดีเพราะเจ้าของหอพักได้แจ้งไว้ตั้งแต่เเรกแล้ว
จากนั้นฉันก็รีบนั่งรถแท็กซี่กลับบ้านสวนที่ราชบุรีทันที เมื่อถึงบ้านฉันก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้แม่ฟังแต่ไม่ได้บอกแม่ว่าใครที่เป็นคนมาช่วยฉันจ่ายหนี้
“แล้วนี่เราจะไปหาเงินจากไหนมาใช้หนี้ล่ะ”
“หนูก็ยังไม่รู้เลยค่ะ เขาให้เวลาหนูสามวัน”
“ถ้ามันจำเป็นจริงๆ แม่จะเอาโฉนดที่บ้านหลังนี้ไปเข้าธนาคารหรือไม่ก็ไฟแนนซ์”
“อย่าเลยค่ะแม่ หนูไม่อยากทำให้แม่ต้องมาเดือดร้อนเพราะเรื่องที่หนูก่อ หนูเป็นคนก่อเรื่อง เดี๋ยวหนูจะหาทางแก้ปัญหานี้เองค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกลูก สมบัติมันก็แค่ของนอกกาย ลูกเองก็ช่วยแม่มาเยอะแล้ว ให้แม่ได้ช่วยลูกบ้าง แค่สองแสนเอง เราก็เอามาแค่ที่จำเป็นต้องใช้ แล้วเราก็ค่อยหาเงินมาจ่า
