~เอพริล~
“คุณต้องการรับผิดชอบลูกใช่มั้ย?” ฉันเป็นคนพูดขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบ
“ใช่!” เขาตอบเสียงเรียบ
“รับผิดชอบเรื่องอะไรบ้าง?” ฉันเลิกคิ้วถามออกไป
“รับผิดชอบทุกอย่างที่เกี่ยวกับลูก”
“ได้! แค่นี้ใช่มั้ยที่คุณต้องการ?” ฉันตอบพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย
“ยังมีอีก”
“อะไร?” ฉันหันไปมองหน้าเขา
“ฉันอยากจดทะเบียนรับรองบุตร”
“….” ฉันนิ่งไปชั่วขณะ
“เรื่องนี้ฉันขอคิดดูก่อน ถ้ามีอะไรที่จะให้คุณรับผิดชอบฉันจะแจ้งคุณไปก็แล้วกัน”
“หมายความว่ายังไง?” คราวนี้เขาเป็นฝ่ายเลิกคิ้วถามออกมาบ้าง
“ก็ถ้าสมมุติว่ามีค่าใช้จ่ายอะไรที่เกี่ยวข้องกับลูกฉันก็จะบอกคุณ แล้วคุณก็โอนเงินมาให้ฉันไง คุณไม่เข้าใจเหรอ?”
“คำว่ารับผิดชอบของฉัน คือฉันต้องได้เจอลูก ได้มาหาลูกทุกวัน ไม่ใช่รับผิดชอบแค่เรื่องเงิน” เขาพูดออกมาเสียงดัง
“คุณจะรักลูกได้เหรอคะ ในเมื่อคุณไม่ได้ต้องการลูกตั้งแต่แรก ฉันไม่อยากให้ลูก
