“ไม่ใช่คิดแต่เรื่องแบบนั้น แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคู่ ปิ่นจะให้พี่นอนกับท่อนไม้ไร้ชีวิตหรือไง” เขาพูดแล้วหัวเราะเหมือนคุยเรื่องทั่วไป คำแทนตัวเองว่าพี่ของเขา พักหลังๆ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจไม่น้อย
“ก็ไม่ถึงขนาดนั้นสักหน่อย” เธออุบอิบตอบ
“ตกลงหรือเปล่า ถ้าไม่ตกลง หาเมียใหม่นะ” เขาแกล้งว่า สายตาอ่อนโยนรักใคร่
“คนบ้า เปลี่ยนใจง่ายขนาดนั้นเชียว ไม่คิดจะให้มันเอ่อ... โรแมนติกกว่านี้หรือไง” เธอค้อนให้เขาควักใหญ่ ทุบอกเขาอย่างโมโห เขาหัวเราะร่วน ก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้า
“แต่งงานกันนะ พี่รักปิ่นครับ”
“ค่ะ” เธอพยักหน้ารับคำ หลังจากทำท่าครุ่นคิด เขายิ้มเต็มใบหน้าก่อนจะสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ และจุมพิตเบาๆ อย่างทะนุถนอม คำว่ารักของเขาละลายหัวใจของเธอได้อย่างง่ายดาย
“ปิ่นตกลงแล้วนะ พี่จะได้พาปิ่นไปกราบคุณแม่ และบอกเรื่องนี้กับท่าน” เขารวบรัด ไม่เปิดโอกาสให้เธอปฏิเสธ ไม่ใช่กลัวเธอเปลี่
