@สองเดือนต่อมา
'หนึ่ง สอง สาม'
'เย้!!!'
สิ้นเสียงนับสามของช่างภาพ คำแพงและเพื่อนๆ ต่างก็พากันกระโดดให้เท้าสูงจากพื้นเพื่อถ่ายภาพช็อตสุดท้ายกับช่างภาพที่จ้างมา
พิธีรับใบประกาศนียบัตรผ่านไปเรียบร้อยตั้งแต่เมื่อเช้า มีทั้งเก็บภาพก่อนเข้าหอประชุม รับเสร็จออกมาก็มาเก็บตกอีกที
"คำแพง!" คำหล้าดี๊ด๊าดีใจเมื่อเจอน้องสาว ในมือมีช่อดอกไม้พร้อมพวงมาลัยเงินสดสีแดงถือมา
"เอื้อยคำหล้า!" (พี่คำหล้า!)
คำหล้ารับอีกคนเข้ามากอด เมื่อคืนคำแพงมานอนค้างบ้านเพื่อนในตัวเมืองเพราะต้องรีบตื่นแต่เช้าแต่งหน้าทำผม จึงทำให้สองพี่น้องเพิ่งได้เจอกัน
"ดีใจนำเด้ออีหล่า" (ดีใจด้วยนะคำแพง)
"หนูขอบคุณเอื้อยหลายๆ เด้อ" (หนูขอบคุณพี่มากๆ นะ)
พอเห็นหน้าบุคคลที่อยู่เบื้องหลังแล้วน้ำตาซึมออกมา พี่คำหล้าไม่ต่างจากแม่ และทำทุกอย่างเพื่อเธอ
คำแพงกำลังจะนั่งลงที่พื้นเพื่อไหว้ขอบคุณพี่สาว ทว่าคำหล้าห้ามเอาไว้ก่อน
"บ่เอ
