ทับทิมมองรถของผอ.หนุ่ม เธออาศัยช่วงจังหวะที่ทุกคนกำลังจะขึ้นรถของแต่ละคนรีบวิ่งไปขึ้นรถกับผอ.
ธรรศภาคย์ที่กำลังจะเอามือคาดเบลท์ต้องชะงักไปเมื่อมีใบหน้าสวยใสมานั่งจ้องหน้าเขาในรถแล้วฉีกยิ้มหวานมาให้
"หนูขอติดรถไปด้วยนะคะ รถอาจารย์ธนามีของขวัญพี่คำแพงเต็มไปหมดเลยค่ะ"
ทับทิมกะพริบตาอ้อนขอความเห็นใจ ทว่าหากเขาบอกมาว่าไม่เธอก็จะหน้าด้านไปด้วยอยู่ดี เพราะฉะนั้นอย่าเสียเวลาไล่เลย
สิ่งที่ผ.ภาคย์ต้องพูดก็คือ 'ได้ครับ' เท่านั้น
ธรรศภาคย์พยักพเยิดหน้า ไม่ได้อะไรมาก เพราะยังไงก็จะไปทางเดียวกัน และทับทิมก็ไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษาพอที่จะตกเป็นเป้าสายตาให้ใครเอาไปนินทาได้
"เยส!" ทับทิมหันไปด้านข้างพร้อมกำมือกระชากกลับอย่างรวดเร็ว วางศีรษะพิงไปกับเบาะด้วยท่าทีสบายๆ
รถผอ.ภาคย์เบาะนิ๊มนิ่ม กลิ่นหอมทั้งคนทั้งรถ ไม่อยากคิดว่าหรรมจะหอมขนาดไหน
พรึบ!
ทับทิมลืมตาขึ้นเมื่อสัมผัสได้ว่ามีอะไรบางอย่างปกคลุมล
