“บอกมานะ ปิดบังอะไรไว้” เนเน่เงยหน้ามองเจ้าของอ้อมกอดอบอุ่นอย่างรอฟัง หากคำตอบเป็นที่เธอเคยคิดไว้ล่ะก็ ได้เห็นดีกัน
“เน่ไม่รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปเลยหรอครับ” ประโยคนั้นของทอยทำคิ้วเรียวสวยขมวดมุ่น
“ทอย! อย่ากวน” เนเน่เอ่ยเสียงแข็งด้วยท่าทีหงุดหงิด ฉันเป็นฝ่ายถาม แทนที่เขาจะตอบกลับตั้งคำถาม
“ไม่ได้กวนครับ ใจเย็นๆสิ” ทอยกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น หวังให้เนเน่สงบลง มีสติ พูดคุยกันด้วยเหตุผล
“หมายความว่ายังไงคะ”
“เน่สังเกตตัวเองมั้ยครับ มีตรงไหนเปลี่ยนไปหรือเปล่า อย่างเช่น...”
“เช่นอะไร”
“....อยากกินผลไม้รสเปรี้ยว อ้วนขึ้นอะไรแบบนี้”
“....” เนเน่นอนฟังเงียบๆพลางคิดตามคำบอกของแฟนหนุ่ม
“ว่าไงครับ”
“อยากกินสิ เน่สั่งอาดินซื้อมาให้ทุกวันเลย...แต่เดี๋ยว เมื่อกี้ทอยบอกว่าเน่อ้วนขึ้นงั้นหรอ” เนเน่ดีดตัวลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าสวยบูดบึ้งด้วยความไม่พอใจมองจ้องทอยอย่างเอาเรื่อง
“ไปกันใหญ่แล้
