Ep.6
833 คำ
“ทอย~ ทอย” เสียงหวานเอ่ยเรียกชายหนุ่ม สองเท้าเล็กสับเดินอย่างเร่งรีบ เกรงว่าชายหนุ่มจะหนีหายไปเสียก่อน
“...” ทว่า ใบหน้าคมหันมามองเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เท้าหนายังคงก้าวเดินไม่หยุด พลางกวาดสายตามองบริเวณโดยรอบ ดูแลความเรียบร้อยภายใน Cool Club และพนักงานตามหน้าที่
“ทอยรอก่อน ว๊ายย!” เสียงร้องด้วยความตกใจดังจากริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ เท้าเล็กสะดุดบางอย่างบนพื้นทำให้ร่างบางเสียหลักเซถลาจวนเจียนจะล้ม โชคดีที่เธอคว้าจับโต๊ะไว้ได้ทัน ไม่อย่างนั้นคงหกล้มก้นกระแทกพื้นเป็นแน่
“ซุ่มซ่าม!” ทอยหยุดชะงักเท้าหันกลับไปมอง ไม่วายเอ่ยว่าให้กับความโก๊ะของหญิงสาวรุ่นพี่
“ฉันเรียกนายไม่ได้ยินหรือไงเล่า ซี๊ด!เจ็บ” เท้าเล็กพยายามจะก้าวเดินเข้าไปหาเขา แต่ก็ต้องนิ่วหน้าด้วยอาการเจ็บแปลบที่ข้อเท้าข้างขวา
“เป็นอะไรมากหรือเปล่า” ทั้งที่ไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายหรืออยู่ใกล้เธอหากไม่ได้รับคำสั่งจากคูเปอร์เพราะไม่อยากมีปัญหากับเดย์ไนท์ แต่ก็อดไม่ได้ ยังไงซะเธอก็เป็นพี่สาวเพื่อนสนิท
“ปวดข้อเท้า~” เนเน่พูดบอกน้ำเสียงเว้าวอนต้องการความช่วยเหลือ ทอยจำใจต้องเดินกลับมาหาเธอเพื่อช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้น เขาเป็นบอดี้การ์ดเรียนรู้และฝึกฝนเรื่องนี้มาเป็นอย่างดี
“ผมช่วย...ไปนั่งตรงนู้นก่อน” มือสากโอบเอวบางประคองเธอเดินไปยังทิศทางที่บอกเมื่อครู่
“ขอบใจนะ” เสียงหวานพูดบอกด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย แสร้งทำเหมือนกับไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของชายหนุ่ม แต่เพียงครู่รอยยิ้มขี้เล่นปรากฏบนใบหน้าสวยของคนตัวเล็ก ราวกับเด็กน้อยได้ของเล่นถูกใจยังไงอย่างนั้นโดยที่ทอยไม่ทันสังเกตเห็น
“...”
“เอ่อ...ทอย เปอร์อยู่มั้ย”
“ไม่อยู่ครับ”
เนเน่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ตากลมโตมองจ้องคนตัวสูงนั่งยองตรงหน้าไม่ละไปไหน มือสากค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงออกอย่างเบามือ กระทั่งเห็นรอยแดงบริเวณข้อเท้าเล็ก
“นั่งรอก่อน เดี๋ยวผมประคบเย็นให้” ว่าจบ ร่างสูงโปร่งสาวเท้าออกไปจากตรงนั้น ตรงไปยังห้องทำงานส่วนตัวและกลับมาพร้อมกับอุปกรณ์ปฐมพยาบาลในมือ
“ซี๊ดด~เบาหน่อยฉันเจ็บ”
“ใส่ส้นสูงเวลาเดินก็ระวังหน่อย” ทอยพูดบอกทั้งที่สายตายังคงจ้องมองเท้าเธอ มือทั้งสองข้างบรรจงทายาและออกแรงนวดเบาๆ
“เป็นห่วงฉันหรอ?” เนเน่ยิ้มกรุ้มกริ่ม ‘ต้องใช่แน่ๆ’
“ถ้าไม่ระวัง จะเป็นภาระคนอื่น” รอยยิ้มหวานค่อยๆจางหายไปพร้อมกับประโยคนั้นของเขา ‘เป็นบอร์ดี้การ์ด ทำไมต้องเย็นชาขนาดนี้ด้วยเนี่ย’
“คืนนี้ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนหน่อยสิทอย เปอร์ไม่อยู่ ดื่มคนเดียวมันเหงา” เนเน่ชักแม่น้ำทั้งห้าหวังให้เขาเป็นเพื่อนดื่ม เหมือนกับคืนที่ผ่านมา
“ผมไม่ว่าง” ทอยตอบน้ำเสียงเรียบนิ่ง มือหนาผละออกจากเท้าเล็ก จัดการเก็บยาใส่กล่องเตรียมเดินออกไปจากตรงนั้น
“โอเค..ไม่ว่างก็ไม่ว่าง ฉันดื่มคนเดียวก็ได้ แต่ก็ขอบใจนะที่ช่วยทายาให้” สายตาคู่สวยมองแผ่นหลังหนาของชายหนุ่มที่เธอหมายตาเดินห่างออกไป ก่อนจะยกมือเรียกเด็กเสริฟเพื่อสั่งคอกเทลที่ชอบ อยากนั่งชิว ดื่มด่ำบรรยากาศค่อยคิดหาแผนการเข้าหาเขาใหม่อีกครั้ง ‘คืนนี้ฉันจะปล่อยนายไปก่อนทอย’
.
.
แด๊ด: เวลาเมาลูกไม่ควรอยู่ใกล้ผู้ชายนะครับ อย่าไว้ใจใครง่ายๆ แด๊ดเป็นห่วง
สายตาคู่สวยมองดูข้อความที่ถูกส่งมาในช่องแชท เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนหน้าขณะที่เธอขับรถกลับคอนโด
“เฮ้ออ...” ร่างบางทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟากลางห้อง ถอนลมหายใจพรืดใหญ่ เมื่อนึกถึงความหวงลูกสาวของแด๊ดเดย์ไนท์ ฉันเรียนจบ มีงานทำอายุก็ไม่ใช่น้อยแล้ว หวงเหมือนฉันเป็นเด็กสิบเจ็ด สิบแปดแหนะ ‘เข้าใจแหละว่าห่วงเพราะรักลูก แต่ลูกรักคนนี้จะขึ้นคานน่ะสิแด๊ดขา...’
เอาล่ะ! ในเมื่อผู้ชายเข้าหาฉันไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นเนเน่คนนี้จะเป็นคนเลือกผู้ชายเอง เรื่องฐานะไม่สำคัญ ของแค่เราเข้ากันได้ทั้งแนวตั้งแนวนอนก็พอ
“กรี๊ด...จั๊กกะจี้ คิดอะไรเนี่ย” ร่างบางทำท่าทีขนลุกขนชัน สั่นไหล่ไปมา เมื่อนึกไปถึงสัมผัสวาบหวามลามไปถึงเรื่องบนเตียงกับชายหนุ่มรุ่นน้อง ก่อนจะได้สติกลับคืน รีบพาตัวเองเข้าไปในห้องนอนจัดการถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ สวมใส่ชุดนอนลายหมีน่ารักตัวโปรด ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงกว้าง และผล็อยหลับไปในที่สุด
- ผู้เขียน
