เช้าวันต่อมา....
กริ๊ง! กริ๊ง!
เสียงกริ่งหน้าห้องดังรัวๆราวกับเร่งให้เจ้าของห้องรีบเปิดออก รบกวนเวลาพักผ่อนของทอยที่กำลังหลับสนิทบนเตียงกว้างโดยมีแฟนสาวคุดคู้อยู่ในอ้อมกอดอบอุ่น ร่างสูงค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นมองแสงอาทิตย์สอดส่องรอดช่องผ้าม่าน บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาของวันใหม่ ก่อนจะกลับมาสนใจเสียงดังอย่างต่อเนื่องไม่หยุดพัก จนเขาต้องรีบลุกจากเตียงไปส่องดู เพราะเกรงว่าคนรักจะตื่น
แกร๊ก!
“เนเน่อยู่ที่นี่ใช่มั้ย” ทันทีที่ประตูหน้าห้องเปิดออกกว้าง เดย์ไนท์เอ่ยถามขึ้นพลางชะเง้อคอกวาดสายตามองด้านใน แต่กลับไม่เห็นใคร จึงแทรกตัวเข้าไปในห้องทอยอย่างถือวิสาสะ
“อยู่ครับ”
“ทำไมพาเน่มาอยู่ที่นี่...ห้องเล็กเท่ารูหนูลูกกูจะหายใจสะดวกมั้ย” เดย์ไนท์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งต่างไปจากเดิมมาก
“คือ...ผมไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนก็เลยจะกลับมานอนที่ห้อง เน่ขอตามมาด้วย” เดย์ไนท์ยืนฟังเงียบๆก่อนที่
