บทที่ 71

1240 คำ

แน่นอนว่าเสียงกรีดร้องของชะเอมดังไปถึงห้องประชุม พยัคฆ์ไม่พูดพร่ำทำเพลงรุดออกจสกห้องประชุมมาทีแผนกการตลาดทันที คนอื่นก็วิ่งกรูตามมาติดๆ "เกิดอะไรขึ้น?!" สภาพของชะเอมที่เรียกได้ว่าสาหัสทำให้พยัคฆ์และทุกคนชะงักไปเล็กน้อย "ฮึก พี่เสือช่วยเอมด้วยค่ะ พี่นิดเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้อยู่ดีๆ ก็มาตบเอมเฉยเลย" ชะเอมโผเข้ากอดพยัคฆ์ก่อนปล่อยโฮราวเขื่อนแตก "ฉากแบบนี้เคยเห็นแต่ในละคร ไม่น่าเชื่อเลยว่าวันนี้จะได้เห็นในชีวิต" การที่ชะเอมปรี่เข้าพยัคฆ์ทันที นิราอรก็รู้แล้วว่าชะเอมต้องการอะไร แต่ที่เธอไม่เข้าใจเลยก็คือชะเอมดูไม่ออกเหรอว่าพยัคฆ์เกลียดเธอจะตายไป ไม่มีความจำเป็นเลยที่ต้องมาเจ็บตัวเพื่อจะให้เธอกลายเป็นนางร้ายในสายตาเขา "เธอทำแบบนี้ทำไม" "นิดไม่ได้ทำ" "จะบอกว่าชะเอมตบตัวเองเหมือนพวกนางร้ายในละครหลังข่าวงั้นเหรอ" พยัคฆ์แค่นยิ้ม "ค่ะ ชะเอมตบหน้าตัวเอง" "ฮึก ทำไมพี่นิดใส่ร้ายเอมแบบนี้ล่ะคะ ใค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม