การที่นิราอรจะกลับมาที่ไร่ชาล้อมตะวันนั่นยอมไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะหญิงสาวยังคงเป็นสะใภ้บ้านนี้อยู่ แต่มาแล้วก็ควรจะถามหาสามีตัวเองเป็นคนแรกไม่ใช่เหรอ
เป๊าะ!
รามสูรดีดนิ้วที่กลางหน้าผากเนียน
"พี่รามฝันเจ็บนะ!"
"เหม่ออะไรอยู่ เรียกตั้งนานไม่ยอมตอบ"
"เปล่าสักหน่อย"
"เปล่าก็รีบลุก"
"พี่รามจะให้ฝันลงไปด้วยเหรอคะ?" เขาพูดเหมือนจะให้เธอไปด้วยเลย
"ไม่อยากไป?"
เพียงฝันส่ายหน้า ก็นึกว่าเขาอยากลงไปคนเดียวซะอีก รามสูรจับมือเพียงฝันเดินลงบันไดมาที่ห้องรับแขก หากก็ไม่เจอนิราอรแล้ว
"ไหนมึงบอกว่าหนูนิดมาหากู"
"มาจริงๆ นะครับ เมื่อกี้ยังนั่งอยู่ตรงนี้อยู่เลย" ไม้เมืองเกาหัวแกรกๆ ครั้นลองเดินหาดูรอบบ้านแล้วกลับไม่เจอ
"อาจจะมีธุระด่วนเลยกลับไปแล้วมั้งคะ" เพียงฝันออกความคิดเห็น
"งั้นก็ช่างเถอะ...หิวหรือยัง"
"นิดหน่อยค่ะ"
"ออกไปกินข้าวนอกบ้านกัน จะได้ไปดูแหวนด้วย"
อีกมุมหนึ่ง...
"พ
